Se passatz au Clapàs i podètz vèire, amb un pauc de bona volontat, l’OLIU DE LENGADÒC quilhat a l’Esplanada au ras de l’ancian Pavilhon Populari. La pèira que l’indica es ailàs pro amagada e podèm trapar qu’es significatiu. De còps de signes pichons parlan fòrça del temps. Pòrta en bon occitan « Aicí creis l’Oliu de Lengadòc ». Foguèt, aquel arbre, un luòc de recampament de comunautats coma los armenians o curds. Ara es vengut bèl.

Lo plantèron en junh de 1984 a l’escasença das segondas eleccions europencas coma simbòl de fraternitat dins la diversitat. E tanben coma una alèrta abans la primièra granda capitada electorala de la drecha extrèma. Plantat en fanfara, cançons e ànsia per d’associacions occitanas, en sosten aus migrants (ASTM), la Liga daus Dreches de l’Òme, lo MRAP e l’ajuda que cau rementar de la comuna. Un recampament muticulturau amb d’espanhòls, bomians, maugrabins, antilheses, que son proclam disiá atau « Plantam l’Oliu de Lengadòc a la velha das eleccions europencas per simbolizar la nòstra volontat de veire una vertadièra Euròpa dels pòbles e das culturas rica es respechosa de la diversitat dels òmes e femnas qu’i vivon e trabalhon e un Lengadòc que pòrta naut sas rasigas occitanas e sa tradicion de tèrra d’acuèlh ». Text e lagui encara plan d’actualitat.