Vèlo o Mc Do?

Diga ! Lo mond petan la santat e ne petam collectivament en fach… La fauta a totes aqueles que fan passar sa santat avant sa vida, aqueles que vòlon pas pus coma los ancians manjar gras e beure pur, aqueles que se noirisson d’espirulina, de tofú, de quinòa e que fonhan lo caçolet o la costela de moton a la grasilha, aqueles pauròts que bevon sonque d’aiga dins de botelhas plasticas e que son l’encausa de la barradura de las coopes dau país. Vòle parlar d’aqueles que son espèr mai bèl es de finir centenari dins quauque EAPAD (Establiment d’Albergament per Personas Annadidas Dependentas) dau sègle venent per i morir en bona santat, solets, abandonats de totes tant talament -tristes coma boneta de nuòch- auràn conflat los sieus.

Vòls que te diga ? Prendrai un exemple, pas qu’un : la bicicleta. Non content de preparar un vièlh que costarà peu e borra a las generacions futuras, un ciclista es una catastròfa per l’economia, un flagèl de Dieu qu’a costat lo Montfòrt èra un potonors ! Lo bicicletaire se crompa pas la veitura, fa pas de manlèu a sa banca, a pas besonh d’assegurança e paga pas las taxas sus la gasolina. Son carri se passa d’entreten màger, ges de mecanician, paga pas l’orodator e l’apargament, necessita pas d’autorotas de las quatre vias e rapòrta pas res au peatge…

La femna o l’òme de la bicicleta son rarament gròsses, crompan pas de potingas dins las farmacias, van pas jamai au medecin, a l’espitau tanpauc. Apondon pas res, res de res, au PIB. Per contra, cada còp que Mac Do dobrís un ponch de venda, son, en mai los emplecs dirèctes de la botiga, dètz dentistas ; dètz cardiològues, diabetològues, epatològues, proptològues… en fach tot un manat « d’especialistològues » de la santat e de la pèrda de pes que plantan bordon dins la vila. Aquí òi !

Dise aquò ieu, dise pas res. E se sabiatz coma me’n chaute… M’aime mai de gastar d’a pè los caminòus dau sèrre per digerir la costeleta grasseta e la cantina d’aramon que me calguèt per l’empassar. En mai, pr’aquò far, ai pas solament besonh de me la crompar, la bicicleta.

Enfin, es que ne dise, ieu !

La guinhada de l’IEO34. E, rau !