De l’immortalitat e de l’improbabilitat

D’aquesta passa, çò que ven improbable es de saupre la durada d’un govèrn de França: de quauquas oras a quauques jorns o de quauques meses fins a las presidencialas de 2027? N’avèm pas acabat amb los rebombs…

Fàcia a aquelas pachacas d’unes dirigents se vòlon premunir contra l’improbable: vòli parlar dels mai que segurs e suprà-democratas tsar de Russia e emperaire de China (comunista?).

Viure fins a 150 ans!

Lo Potina va sus sos 73 ans e ten ja 5 ans de mai que l’esperança mejana de vida del rus (68 ans). Pòt demorar al poder legalament e constitucionalament fins a 2036. Mas aquò, pensatz plan, li sufís pas! Debuta d’octobre, anèt seguir lo passa-carrièra militar de Pequin. Los dos mèstres del monde s’avisèron pas qu’un micrò èra demorat dobèrt (se cal totjorn mesfisar d’un micrò dobèrt: sufís pas de li tirar la boneta per que foncione pas!). Convèrsa:

L’emperaire: — Un còp èra, las gens arribavan pas sovent als 70 ans. Uèi, a aquesta atge, sètz encara un mainatge!

Lo tsar: — D’organes umans se pòdon transplantar de longa al punt que las gens pòdon rejovenir e quitament venir immortals.

L’emperaire: — D’aicí la fin del sègle, se poirà viure fins a 150 ans.

Lo tsar: — Vertat: la medecina modèrna, en particulièr las operacions quirurgicalas ligadas al remplaçament dels organes, permet d’esperar una augmentacion significativa de l’esperança de vida.

Paraulas, paraulas? Qué nani! Lo tsar a multiplicat per sièis la moneda autrejada per tals projèctes e sosten un brave quarantenat de projèctes sul sicut. 

Una recèrca sul vielhiment a per tòca la « regulacion del procès de renovelament cellulari dins lo còs, basa fondamentala per manten al long tèrme dels organes e dels teissuts, de la santat e de la longevitat activa ». Responsabla del programa: Maria Vorontsovà, l’ainada de Potina!

Un amic del tsar s’ocupa a l’encòp del devolopament genetic e de la recèrca nucleara. Potina declarèt un còp que l’engèni genetic èra una « bomba nucleara».

Sabi pas se los russes an contactat o espionat l’Academia de Medecina de Catalonha per ne saupre mai sus la catalana qu’anava sus sos 120 ans. Cresi me sovenir que trapava son energia vitala dins los calçòts e las cargoladas, las botifarras e las olladas, las bonhetas e las crèmas catalanas, los torròns e lo mèl i mato, e, de segur, los vins de Penedés. I a pas de secret!

E qun mestièr, lo de Primièr ministre!

Lo grand còp d’engèni, que faguèt sautar la banca, del president Macron foguèt la dissolucion de 2024. Menèt a l’eleccion d’un parlament trocejat e ingovernable. Trapar una solucion majoritària relèva de la quadratura del cèrcle e de la circonferéncia dels pentagònes e autres exagònes.

Primièr problèma: sabètz, vos, çò qu’es lo macronisme? Sus qunas règlas s’apièja? Amai los sostens primièrs del President, esclatats en capèlas e capeletas, ba sabon quitament pas e l’un puèi l’autre ensajan de quitar lo naviri; caduna e cadun se’n va d’un costat o de l’autre (puslèu cap a dreita). Lo macronisme s’apièja pas sus una ideologia clara (levat la de la moneda), mas sus una direccion dels afars atal-atal (e de mai en mai sens Atal), çò que fa que coneis (e reconeis) pas cap de bòrna!

Lo còp mèstre del Cornut-Biscornut per son efemèr govèrn foguèt lo rampèl de Lemaire, lo tipe qu’aviá creat lo trauc financièr de primièra qualitat e de granda prigondor; la crida a Woerth qu’èra a s’ocupar de sos cavals de corsa o de son ipodròme; d’amagar unes secrets que volguèt pas dire al Retailleau que se metèt en caça: Taiò! Taiò!; de servar Rachidà Dati a la Cultura: es quicòm mai que d’aver un Malraux o un Jack Lang, i a pas a dire; de gardar Darmanin, un ministre de la justícia talament brave que va beure l’aperitiu cò dels paures condemnats en sursís;…

Un sondatge del mes d’agost senhala qu’una majoritat de franceses (e doncas d’occitans, de bascs, de còrses, de bretons, d’alsacians, de catalans,…) voldrián unes poders mai prèp del monde, mai de federalisme. La senda per i arribar es pichoneta. Mas se sap pas jamai: l’improbable, un jorn, pòt venir realitat… Coma l’escriviá Bodon: Sabi qu’aquel jorn vendrà…

E lo Cornut-dos

Es tan doç

E tan pebrat

Coma lo Cornut-un

E patata-un

E patata-dos

E patatum

La rafatalha

Fins al revolum

Que li dirà:

De fum!

Imparable Roch

• Sus l’immortalitat, informacions posadas dins l’article « A 73 ans, Vladimir Poutine rêve d’immortalité » (Le Monde, 8/10/25)