non publié dans La Semaine du Minervois, qui ne paraît actuellement que tous les quinze jours.
• De las masquetas : Aprèp aver bramat contra tot çò que semblava a un vèl o a una masqueta, vaquí que la doctrina estatala aviá cambiat del tot al tot. Aprèp aver interdit al pòble de festejar Carnaval, estipulèron que cadun e caduna deviá portar una masqueta ; se que non, èra l’esmenda ! An pas precisat se caliá cargar una masqueta de Pierròt o de Godilh !
• Rosegatge permanent : Ne mancan jamai una per atudar lo crit de las lengas que dison regionalas. Pas mai d’emission en occitan sus França-3-Occitania (lo mot, sens contengut)(*) (alara que cada dimenge podètz véser lo magazin Vaquí sus França-3-Provença) ? Perqué France-Bleu-Breizh-Izel (lo nom, pas lo contengut) difusa pas mai informacions en breton dempuèi lo confinhament. Avèm pas dreit a una assisténcia respiratòria ?• Dins las questions piòtas que pausan per unes jòcs telefonics dins lo finestron : Los pals de rugbí an la fòrma 1) d’una W ; 2) d’una H. Qual es l’esperit superior (amb un coeton sus la berreta) qu’arriba a imaginar questions d’una tala complexitat ! (A, quora tornarem veire los pals de las pelenas ?)
• Cridèri : Aviái dessenhat sus la sabla sa doça cara que me sorisiá. Puèi venguèt la pluèja sus la platja e desapareguèt jos la ramada. E cridèri, cridèri : « Alina, Alina ! » per que tornèsse. E plorèri, plorèri : Ò ! aviái tròp de pena. M’assetèri alprèp de son arma, mas la polida dama s’èra enfugida. La cerquèri sens i creire e sens cap d’esper per me menar. E cridèri,… Me demòra que sa doça cara coma una epava sus la sabla banhada. E bramèri a me’n faire petar lo gargalhòl : « Alina, Alina ! » per que tornèsse… e tornèt pas. Vai-te’n saupre ont viu ara, mas amb lo confinhament soi pas prèste de la tornar rescontrar. Pòdi totjorn demandar, amb unes mots blaus, a Sant Cristòl (o a mon vesin : Monsur lo professor) de la tornar trapar… Çaquela, èra quicòm d’aquel temps las dròllas de riba de mar, mas pensi plan qu’aqueste còp Capri es acabat ! Me demorarà de fargar mariòtas de fial e de papièr, en somiant a un paradís perdut a jamai.
Mariòta Roch
(*) : D’unas redifusions de Viure Al País se deurián metre en plaça lèu. D’esperar…
0 commentaires