Nòvas literàrias a la tusta-limbusta (2)

Vaquí d’autras entresenhas importantas sus la percepcion de las òbras de las escrivanas e dels escrivans que vos ajudaràn per legir melhor e amb un autre esperit poèmas, romans e autres racontes que siaguen en occitan o dins quna lenga que se parla e s’escriu sus la planeta.

– Jack London jamai anèt en Anglatèrra.

– Es la gata (miau!) Christie que mena l’enquista.

– Lo Faulkner mancava pas de nèrvi als balètis fòlcs.

– 1984 d’Orwel es un libre bravament despassat!

– Hemingway vòl pas signar la peticion per la liberacion de Watson.

– Ai plan aimat legir los romans de Jorge Amado.

– Val mai lo golash que lo golag (Alexandre Soljenitsyne)

– Lo mes de mai inspirava Maïakovski.

– Dostoïevski èra un grand campion de davalada (de vodcà).

– Cada dimenge, lo Günter Grass s’ocupava de sa pelena.

– Se considèra Maurici Leblanc coma un precursor del roman negre.

– Gaston Leroux, tres bolats de chicorèia e ròtla la bilha/la vida.

– Frederic Dard, l’umor fissaire del commissari San-Antònio…

– Cò de Nestòr : lo nom de la botiga de sacas e de malas de Leò Malet.

– Pepe Carvalho anèt seguir un USAP-Montalban.

– A portada de bigatana de Vigàta, rescontrèri Montalbano e Camilha-Eric.

– Dins una trattoria de Venecia, amb Brunetti e Dona Leon.

– Italo Calvino e son baron-crincat-esquiròl suls arbres del traçat de l’A-69.

– Dino Buzzati se demandèt s’escriviá Lo Desèrt dels Catars o Lo Desèrt dels Camisards.

– A fum en half-track dins la Prada granda amb Tony Hillerman e Jim Chee.

– Asimòv asimava los èxtra-terrèstres.

– Ian Fleming comptava pas mai luènh que 007!

– Arthur Upfield escriguèt 29 libres sul policièr aborigèn Napoleon Bonaparta.

– Los romans d’Indridadson : negres coma un volcan atudat.

– Kundera davalèt del trin, gara de Milan.

– Lo paure Franz Kafkà patiguèt d’una vida kafkaiana.

– Sigmund Freud, estirat sus son canapè, èra plan flac.

– Lo Manu Kant canturlejava « Kant èri pichonet…»

– Lo Cant general, cant de revòlta totjorn d’actualitat del Pablò Neruda.

– Daissar un mot sus la tomba de Machado a Cotlliure.

– Descartes anava consultar regularament una tiraira de cartas.

– Quna susada l’escritura per l’Eugèni Sue!

– Teofil Gautièr : tessièr gautut e totjorn al fial.

– Tartarin de Tarascon arribèt jamai al molin de Daudet.

– Mallarmé anèt pas a la guèrra.

– De qué faguèt de la lana del moton lo Prince pichon?

– Sartre cerquèt l’adreiça d’un bon sastre tota sa vida.

– Maurici Carême escriguèt un poèma suls Carnavals de Riò, Venisa e Niça (mas: pas Limós!).

– Blasi Cendrars, lo folzejat del Transsiberian.

– Maurici Panhòl èra pas espanhòl.

– Andrieu Chamson coneissiá la cançon.

– Robèrt Desnòs destriava los pelicans: «Ont es passat lo Jonatan?»

– Pierre Reverdy, poèta del reviure.

– Arrèsta ton carri, Renat!

– Claudèl, ne farai pas tot un camembèrt!

– Al pianò, Aragon multiplicava los triolets.

– Cada ser, un bolat de tisana de valeriana per Paul Valéry.

– Josèp Deltelh escriviá amb la fòrça d’un boscassièr.

– Degun balhèt lo Bon Dieu sens confession al Bordieu.

– Gui dels Cars a la davalada del bus.

– Joan-Pèire Chabròl, autentic cevenòl: visca lo pelardon!

– Simòna Weil, l’agach clar sus l’Edat-mejana occitana!

– Albertina Sarrazin, astragala e martingala!

– Margarida Duràs publiquèt a las edicions de Mièjanuèit.

– Joana Bourin al pas de sa cavala.

– Miquèla Barrière a la taula de l’istòria.

– Maria Darrieusecq se legís los jorns de pluèja.

– Virginia Woolf, un (es)crit coma un udolament de loba!

– Un libre de Francesa Mallet-Joris dins la maleta.

– Ménie Grégoire, una rèire-neboda de l’abat Grégoire.

– E qun rambalh a l’ostal de Francesa Sagan…

– Danièla Sallenave, e la nave va…

– Frèd Vargàs, la crenta de las tarentulas.

– Non, anirai pas escupir sus Amelia Nothomb…

– Boris Vian, un brave galapian…

– Pas besonh d’engatjar fraisses per legir Michel Onfray.

– Erik Orsenna jamai dintrèt al Senat.

– Pensatz que lo Danièl Pennac ten una villà a Malaussèna?

Escrivassièr Roch (de seguir)