Per las lengas regionalas es d’evidéncia que l’institucion regionala ne deu far alencòp de motur e de menaira de l’accion publica. Aquò d’aitant mai qu’aicí son nom es plan dins la tradicion d’òc que siá la cultura qu’identifique lo territòri. Dins aquesta dralha la plan nomenada Region Occitania votèt recentament un plan « Parlem una cultura viva » dedicat au catalan e a l’occitan.

Se n’es gaire parlat dins lo rebaladis mediatic de la refòrma dau jubilat, mas merita d’i tornar. D’en primièr perque l’accion regionala es e serà sempre decisiva amai vitala. E tanben perque aquel Plan es la pròva bèla d’una volontat, e son elaboracion ne testimonièt. L’elegit dedicat a la question, lo Benjamin Assié, ne foguèt la cavilha e animèt un fum d’acampadas que recampèron mai de 2500 personas. Ne sortiguèt un molon de proposicions per « 6 prioritats d’accion ». Lo Plan reten 30 mesuras emblematicas e presenta los 7 engatjaments fòrts de la Region que fa aquí pròva d’una granda coneissença de la question. Son en coeréncia amb la posicion politica afortida per la presidenta Delga « Las lengas e culturas occitanas e catalanas
son ben comun daus estajants d’Occitania ». « Un ben commun » de totes, ancians o novèls venguts, que l’Unesco ditz en Grand Dangièr e que necessita una accion energica.

La traduction de cette chronique sur Midilibre.fr