A de segur la vida dona a meditar. Plan sovent ven subran dins un moment qu’i auriam pas pensat. Coma dins aquesta situacion viscuda fa gaire. Sèm dins un grand licèu de la region. Subte, siscla lo tindadís de las alarmas desfermadas : es un exercici d’alèrta.

Las sirènas van a clau, puèi los nauts-parlaires donan indicas e directivas. Se fa d’un biais intelligent, pas forra-borra mas plan destacat, descopat. E aquí suspresa amai espant. Cada instruccion es sulpic dicha en anglés. Diausses, diausses, aqueste licèu caupriá una colonia d’angleses esconduts ?
Puèi, pel temps de meditacion dejós una taula qu’ofrís un exercici d’alèrta, l’esperit dintra en soscadissa. Vaquí un licèu public, los liceans devon comprene lo francés qu’es plan als programas. Es de mai una obligacion constitucionala. E aquesta question tafurava : terré perqué revirar tot ? D’un còp aquò fa tilt, lo sens ven clar. Es per far comprene aus liceans que se
quicòm d’important es pas dich en anglés val pas res, es coma s’èra pas dich. Au tornar aprèp aquesta leiçon, arrèst a las bòrnas electricas nòvas de l’autorota. Aquí jos l’inscripcion « DANGIÈR » las indicas totas son pas qu’en anglés. Aquí ven messianic ! Los solets que meritan d’èsser sauvats son los anglofòns. Vesèm plan que lo progrés progressa.

La traduction de cette chronique sur Midilibre.fr