Un cafè òc rendut possible mercé la DRAC Occitanie, l’IEO OPM, l’IEO34
organizat per la Calandreta la Garriga e lo Cercle occitan Max Roqueta
Vos esperam en Roquetia per un novèl cafè descabestrat:
lo Divendres 17 d’octòbre a partir de 19 oras a la Calandreta La Garriga camin de Carabòtas* a GINHAC
Miquèla Stenta evocarà la granda escrivana e poetessa qu’èra Marcèla Delpastre
a l’ocasion dau centenari de sa naissença e de la reedicion dau libre Marcelle Delpastre, à fleur de l’âme, Miquèla Stenta, fòtos Charles Camberoque, Vent Terral, 2016
Quant be d’autres, davant ieu, an dich : desvelha-te ?
‘Nava ad aqueu país coma òm vai a sa mair. Coma òm parla a son pair, a la sòr que vos an balhada. Desvelha-te !
La forest flamba, e l’espija pòrta lo fuec d’un champ sus l’autre champ.
Coma òm vai a sos pairs dire qu’es jorn e que lo solelh ràia, ai parlat a queu país dins sa lenga mairala.
Pet a dud all, ‘raokon, n’euint lâret : dihunit’ta ?
D’ar vro-mañ ez aen evel an nen a ya d’e vamm. Evel e vez komzet d’e dad, d’ar c’hoar n’euint roet deac’h. Dihunit’ta !
O flammañ ‘mañ ar c’hoajoù, ar spernenn a zegas an tan deus an eil dachenn d’egile.
Evel an nen a ya d’e dud da lâret eo sklaer an deiz ha splann an heol. Komzet m’eus d’ar vro-mañ en he yezh vamm.
L’AUBRE VIÈLH
Dempuèi que lo tuavan, ‘queu país, coma
‘na bèstia fèra, dempuèi lo temps,
non n’es pas mòrt, polsa d’enguera.
Non creba pas, jamai ne’n ‘chaba. De
denaut se son levats contre se. De per costat
lo butissián. Li an dubrit las venas que ne’n
sagna de tant de sègles ; sus tèrra e dins la
mar,
que ne’n sagna, diriatz : mas que se’n
semena dins las tèrras au lonh, delai las mars,
que planta sas granas, que s’enraija
de còr.
‘Queu país que laissavan per mòrt, la
vèspa e las moschas dessús, las romecs e
l’ajauc coma ‘na gala dins sa pèu,
la maison esventradada que fai veire sa
chaminada e sas tripas au vent, la chalor de son
fems – non ! N’es pas mòrt d’enguera.
L’aubre vièlh, que diriatz que jamai lai
tornarà montar la saba, talament la ruscha es
crebada, la raiç curada de vermes que tomba
en pouvèra per lo mitan,
jamai, vengut l’estiu, n’aviá balhat tant
de fuèlhas, ni de flors tan perfumadas,
e nos en sovendrem de sa frucha mai de
son ombra.
Per lo tuar, ‘queu país, tant que parla sa
lenga en flors de l’aubre vièlh,
non n’es pas naissut lo chaçador.
e coma de costuma sopar partejat: “Venètz e portatz”.
Quau de beure, quau de manjar, quau de dire…
* PER TRAPAR LA CALANDRETA de GINHAC, es camin de Carabòtas, còsta lo licèu agricòla.
A750 dusca a Ginhac, 1ra sortida (mèfi es missanta a 130 a l’ora) après lo pont sus Erau per los que davalan de Lodèva o que venon de Besièrs; 2nd sortida per aqueles que montan dau Clapàs. Arribatz dins una giradoira direccion Belarga, Canet, Montanhac en daissant Ginhac dins l’esquina. Un parelh de quilomètres, una autre giradoira. 1ra a drecha es lo camin de Carabòtas que vos cau davalar. Après lo licèu agricòla auretz la Calandreta aquí tocant.
Se coma los Innocents passatz per Niana, a l’arribada dins Ginhac cau tirar drech (es un biais de dire qu’es pasmens melhor de faire lo torn de las giradoiras). Direccion Belargà, Canet, Montanhac. Daissar la zòna comerciala a man drecha (Intermercat, …) e sautar l’autovia en sortissent dau vilatge. Ginhac dins l’esquina, un parelh de quilomètres dins lo campèstre, mai una giradoira. 1ra a drecha, cau davalar cap a Erau lo long dau licèu agricòla. La calandreta polideta es aquí tocant, un bastiment de fusta au fons de la cort, una grasilha blanca.
Se tombatz dins Erau amb la veitura es que sètz anats tròp luònh.
Aquel qu’es pas content, que se crompe un GPS o que me sone 06 65 17 40 85…
0 commentaires