CURIOSÈR

Una cronica de l’Eric Asti�

Per parlar un pauc de tot e de tot un pauc

D’escotar tanben sus Ràdio Lengadòc !

Berlingau (2)

            Adissiatz mond de Ràdio Lenga d’Òc e adishatz plan.

Continuem de descobrir lo berlingau =>

Aprèp la legenda del papa d’Avinhon Bertrand de Gòt vengut berlingòt, una segonda legenda conta qu’al sègle XVII^en dins las carrièras de Pesenàs, un african jove vendiá de lecariás pichonas als passants.

Botem que se diga Osmam. Osmam se passeja vestit a la mòda (exotica) de son país e coneis fòrça succès. Los piceneses son fòls d’aquela lecariá e lo jovent deu regularament tornar cargar son panièr dins la jornada.

Per zo far, va cò d’un amic, fornièr, que li prèsta son forn e aital pòt tornar còire de sucre perfumat al limon (citron), a la menta, a l’anís o al cafè e s’emplenar lo panièr de bonbons.

Fòrça annadas mai tard, sus son lièit mortuari, Osmam vengut vièlh, mormolha a l’aurelha del fornièr lo secret de la fabricacion dels berlingaus famoses, en mercejament de son ajuda e de son ospitalitat.

Aital assabentat, lo fornièr ven confiseire e ric.

Aital lo berlingau integra lo patrimòni gastronomic de Pesenàs !

Una tresena istòria ditz qu’en Toscana, region d’Italia los estatjants aman de s’amusar e de passar de bons moments a taula. An un vèrbe per aquò : berlingare, equivalent de l’occitan se regolar, se rigolar.

            Lo berlingozzo es una especialitat, una mena de croquant (de macaron). Passèt a l’occitan en venent berlingòs, berlingòt e de macaron se transformèt en bonbon.

Enfin per clavar l’erudicion, berlingau a tanben lo sens d’osselet. La semblança fisica entre lo joguet e lo bonbon auriá un rapòrt de causa a efèit ?            Podètz causir la version que mai vos plai !

Direccion Auvèrnhe (departament de Léger-42) al Borg d’Argentau. Aval Jennifer e Julien Taboury tenon la Fabrique de Julien ont realizan un fum de bonbons delicioses, e solide de berlingaus.

Per aquò far, utilizan de sucre blanc, de siròp de glucòsa e d’òlis essencials, de concentrat de fruta e de colorants que donaràn als berlingaus sabor e color (verd espinac, roge bledarava -tornar mai-, irange paprika, jaune curcuma e marron caramèl).

Preparan una pasta, la trabalhan a 80 grases.

Puèi calfan fins a 163 grases, temperatura del caramèl. Pòdon incorporar la sabor e lo colorant causits.

Zo mesclan tot e espandisson la pasta sus una taula de granit nomenada marme (logic). Ambe de paletas d’inòx (espatulas) an vint minutas per trabalhar un caramèl plan caud (lors mans son gantadas…) e li donar sa forma definitiva.

Estiran la pasta, apareisson de bofigas d’aire que fan venir lo berlingau mai opac e mai closquet = cruissent, cracant. Apondon un empurador de gost (aquò’s un estimulant).

En mesclant pasta non estirada escura e pasta estirada fòrça mai clara, obtenon un berlingau bicolòr. L’ensemble es rotlat en cordons, passats a la berlingauièra, maquina que foncciona un pauc coma un claufidor de salsissas. Los berlingaus sortisson preformats e se destacan facilament en refregissent. Demòra pas pus qu’a degustar !

            A Carpentràs los berlingaus revèrtan una piramida pichona de diferentas colors e de longa estriadas de blanc.

A Pesenàs la forma es cilindrica, coma una gròssa gelula colorada.

Manjar un berlingau aquò’s liberar de glucides e favorizar la produccion de dopamina.

L’ormòna del plaser… Satisfaccion immediata garantida !

Jòga un ròtle dins l’atencion, lo plaser, l’espòrt e l’amor !

Mèfi çaquelà d’abusar pas del berlingau, per amor los glucides non cremats per l’organisme seràn estocats en grais dins nòstre còrs…

            Adissiatz mond de Ràdio Lenga d’Òc e adishatz plan. Prenètz suènh de vosautres.