Conte del telefòn intelligent

Un còp èra … non, cal pas començar las vacanças coma aquò ! Encara d’istòrias d’un còp èra ! N’i a pro ! Uèi nos anam passejar del costat del Salagon.  Es un endrech meravilhós tota l’annada, es pas l’amic Enric que repotegarà, el lo referent del luòc.

Bon mas èri partit de l’ostal  a las aubetas per far lo torn del lac, amb la bicicleta me damne ! Cèl blau, ges de vent, aquò èra plan. E fai tirar Màrius ! Coma disiá lo pepin !  Sabètz soi pas un Pogajar o un d’aqueles del Torn de França, non ieu soi tranquilet sus la bicicleta, soi un ciclo torista !

 M’arrestèri a Celles, lo paisatge del lac a la debuta del jorn èra mai que bèl ! Èri urós ! D’aucelons cantavan, de pescaires sus de barcas anavan al mitan del lac, lo bruch de la natura de la vida vidanta ..  Quand d’un còp : « Se canta que cante !… » Macarèl lo telefòn intelligent ! I pensavi pas mai, èri dins la contemplacion del Salagon ! Mas ara partissèm totis amb lo telefòn intelligent, es aital !

Un messatge, en anglés ! «  Can you go to Octon, quickly ! » Aquò’s una colhonada coma de costuma ! N’ia pro !  Mas lo numèro de telefòn , lo coneissiái ! Enfin o pensavi ! Mas trapèri pas lo nom.

Bon cal anar cap a Octon, i a quicòm que truca !

 Arribi sus la plaça. Lo cafè es dobèrt, pas gaire de mond encara. Comandi un cafè… Mas ont es l’òme o la femna del telefòn ? Aquò m’agrada pas !

E tornamai un messatge : « Appuntamento Salasc, Arrivederci Bobí ! » Ara d’italian, aquò’s mai fòrt que lo Ròcafòrt ! Me’n vau sus la rota de Salasc, doçamenton.

(seguida dijòus que ven )

E portatz vos plan !