Diga ! L’estiu s’estira, mas nom d’un chichorlet, per un còp, aguèrem un bèl estiu… Ploguèt de brasa tres meses a de reng. E mai tustèt quicòm lo Maomet, solelhàs, calimàs, caumanhàs, la totala ; garrigas e pinèdas enfuòcadas, toristalha ratatinada, vegetacion usclada e tèrra fendasclada. Lo rasim pansarilhat pendolejava a la soca, pecaire, coma s’arribava tot drech de Corinta. Vè, las cigalas ne perdèron la votz, acabèron sa plega abans la debuta d’agost.
Aürosament, aürosament, lo govèrn velhava, amb sos messatges de prevencion canicula. « Tenètz-vos au fresc », « Passatz a l’ombra », « Fasètz pas la petanca en plen canhard », « Fasètz beure los vièlhs per que se refregiscan pas a de bon d’aver tròp caud »…
Saique nos sauvèron la vida ! A l’ostau lo papet e la mamet èran bandats de longa mas se’n tirèron a bralhas netas amb un simple mal de cap…
Vòls que te diga ? Davant tant de sollicitud òm se poiriá pensar qu’avèm lo melhor govèrn dau mond. Que non pas, aquel dau Japon val cent còps mai ! Amb la campanha publicitària « Saqué Viva » encoratja el sa joinessa a beure d’alcoòl. Bon o cau pas tròp dire, fan aquò per recuperar las taxas e repiutar son economia. Mas es pas tan colhon quand i pensam, lo beure se deu apréner d’ora, a mon sens tre l’escoleta, aquò permetriá d’anticipar sus las plantacions de vinha, los investiments a la cava e puòi un còp lo plec pres seriá pas dificil de faire beure los joves venguts vièlhs.
E, fin finala es aquí que pòde pagelar la bona educacion que siaguèt la mieuna. In vino veritas ! segur. Per lo saqué o sabe pas.
Enfin, per çò que ne dise, ieu.
La guinhada de l’IEO34. E, rau !
Pro que lo blòg siaguèsse pas sus “escota visuala” ! Autrament serà bon per un procès, l’IEO E…rau ! Que, es interdich de faire la reclama per l’alcòl quitament de mostrar una botelha (per la cantina… encara mens !)
Aquò dich, se me pòde permetre… Un “chichorlet” serà benlèu un ginjorla pichòta, tant vau dire un pas grand causa ?
Nom d’un chichorlet, lo paire o disiá sovent per un “ortolan”… D’esperar la sortida dau libre dels aucèls dels Tegalós per o verificar.
De tot biais sèm d’acòrdi, es pas grand causa, mas l’aucelon es plan mai bon que la ginjorla!
E òc, a plogut de brasa tres meses a de reng, coma dises. Aquì vau faire ma crida, una crida que servìs de res, solide, mas ne sentisse lo besonh…Ieu, aquel caumanhàs longàs me bota los nèrvis en caire, e me lèva tota motivacion. L’interés a las causas me tòrna ambé la baissa de la temperatura e tanben de la lutz. Estonant, non? coma disiá Desproges. Me demande se vau pas finir refugiat climatic…De tota mena, e aquì parle seriosament, l’an que ven me prepararai a l’estiu coma en Siberia se preparan a l’ivèrn. Es a dire que me prepararai a la “marrida sason”. Ai ja soscat (es seriós…) de prene ma veitura, d’i installar un lièch e d’anar dormir sus Aigoal entre junh e agost. Sens comptar que l’estiu devèm assistir als tristes espectacles d’incendis, coma n’i agèt a Aumelàs, e tanben entre Aniana e Puòg Abon, sens parlar de Gasconha. Aicìs es un pompièr volontari que botèt lo fuòc, per sentir d’adrenalina, a çò que se ditz (ieu ai una idèa per iè faire sentir, d’adrenalina, d’un autre biais). De tota mena aqueles espandis de natura cramada me nafran la vista e lo còr.
E n’i a que dison que l’estiu es la bèla sason?