Lo 25 de genièr que ven, la Dictada Occitana atenherà sa 27a edicion. Espelida en 1998 a Castras, aquel eveniment es quicòm mai qu’una espròva d’ortografia: es una fèsta de la lenga e de l’identitat occitanas, un moment de recampament e un acte de coesion de l’occitanisme.

La Dictada, qu’ongan se tendrà dins 27 vilas d’Occitània e mai a París, Barcelona e dins tres vilas del País Valencian, es una demostracion clara que l’occitan es encara viu. E mai —franc d’Aran e las Valadas— la lenga aja perdut la fòrça de l’usatge social e la transmission intergeneracionala, de mai en mai de mond s’identifican a ela e cèrcan de se tornar connectar amb aquel patrimòni de nòstra identitat. Aquò es un fach extraordinari pr’amor que mòstra que malgrat tot l’occitanisme es totjorn viu.

Delà l’activitat lingüistica, la Dictada es venguda una jornada festiva e culturala. Dins gaireben totas las vilas ont se ten, i a d’activitats complementàrias coma de concèrts, de representacions teatralas, de conferéncias o de danças tradicionalas. Aquel caire multidimensional promòu pas solament l’alfabetizacion en la lenga, mas tanben afortís los ligams socials.

Se poiriá pensar qu’organizar una dictada es una tradicion francesa, benlèu inspirada de las complexitats de l’ortografia d’aquela lenga. Mas pels occitanofòns, la Dictada es un aisina d’alfabetizacion, un moment de reafirmacion de l’identitat, e, subretot, una declaracion collectiva que ditz: “Sèm encara aicí”.

En mai d’aquò, la Dictada met en evidéncia una autra causa que consideram la mai importanta: la lenga a de besonh d’espacis ont se pòsca viure. Dins aquel sens, Jornalet vòl èsser un espaci per viure la lenga dins lo malhum. Mas dins la vida vidanta cal de mai en mai d’espacis per viure e far viure l’occitan, e la Dictada n’es un.

Que la Dictada Occitana contunhe de portar de vam e de moral. Tot comptat e rebatut, la capitada vertadièra de la Dictada se mesura pas dins las errors ortograficas mas dins las istòrias partejadas, los ligams creats, e l’engatjament renovelat per la lenga, la cultura e lo país.

Vilas qu’aculhisson la 27a Dictada Occitana

Occitània

• Alès
• Aush
• Besièrs
• Castras
• Charreç
• Coarasa
• Foish
• Gap
• Gramat
• L’Escarea
• La Vaur
• L’Isla d’Albigés
• Lo Vau
• Marmanda
• Menton
• Monenh
• Montalban
• Narbona
• Niça
• Preishac d’Ador
• Puòggoson
• Sant Africa
• Sant Ponç de Tomièiras
• Savinhac
• Sent Savin
• Senta Gabèla
• Setème dei Valons
• Soston

Endacòm mai

• Albocàsser (País Valencian)   
• Altea (País Valencian)
• Alzira (País Valencian)
• Barcelona (Catalonha)
• París (França)