« Soi nascut al país del cèrç e del marin, al país ont jamai l’aiga a valgut lo vin », paraulas del Vinhairon del cantaire La Sauze
La Sauze es mòrt aquel 9 de genièr de 2023. Èra nascut a Ovelhan dins Aude.
Del Vinhairon a Montredond, La Sauze aviá enregistrat sièis CD, dont un d’adaptacions de cançons de Brassens, Ferrat, Ferré, Moustaki, Perret, Renaud, Trenet (veire son cd 6).
La primièra apareis tre son primièr enregistrament. Es La bèla de mai, adaptacion de L’auratge de Brassens.
Ai agut l’astre de lo poder escotar en 1975 pendent una serada organizada pel Cercle Occitan de Vias. Èri amb Ives Roqueta e Françes Marquès (qu’anava venir lo primièr bassista de la Sauze). Aquela adaptacion evòca lo mes de mai de 68, las manifestacions estudiantas, e la femna d’un C.R.S que se ven acoconar dins los braces de son vesin !
Vaquí un extrach de la cançon :
« Parlatz-me de tambust, de trucs de tarabast,
Pas de tranquillitat ni mai d’òrdre e de patz,
N’ai lo vòmit de la bonança, perque l’amor mai bèl qu’aguèssi conegut,
lo recacèri un jorn que d’òmes blaus cascuts
Tustavan sus la populaça.
Un ser del mes de mai, lo mond de mon quartièr,
sindicalista, flic, estudiant, obrièr,
se clapavan sus la topina.
Ieu, lo morre al balcon badavi tranquillet.
Ausiguèri subran a ma pòrta un tustet
Qu’aviá la votz de ma vesina.
Aquò es la debuta de la cançon, la cal escotar es un regal!
Mas La Sauze èra tanben lo passaire d’una identitat occitana amb son accent d’Aude, son amor per sa tèrra, son umanisme, son umor.
De cançons leugièras a las cançons mai seriosas, La Sauze tal un contaire nos a sauput menar dins son univèrs !
Portava un escaisnom d’arbre ! Ben enrasigat dins son país, mas per sas cançons, fasiá passar la lenga e la cultura .
Mercé l’amic ! Tas cançons son totjorn aquí !
Al còp que ven, brave mond !
La Sauze, lo cantaire plan enrasigat
La Sauze - La Bèla de mai
Soi de ton dire Bobí !
L’amic La Sauze èra plan l’òme que dises, e sense dobte mai qu’aquò encara…
Sa partença es de mal engolir e son abséncia nos pesarà longtemps encara.
Mas urosament nos demòran sos disques, e totes aqueles remembres de çò compartit.
E aquò, degun lo nos prendrà !
Plan lo tieu e mercés !
Ai pas lo CD jos la man, mas me sembla que “Lo Vinhairon” es una cançon de Marcèl Sauzet, lo paire de La Sauze que tanben èra poèta e musicaire. Amb aquò, l’enfant èra plan endralhat per préner la seguida.
Per ieu, la cançon “La bèla de mai” supèra l’original.
Las cançons de La Sauze son una bèla, bona e veraia evocacion del país, que nos balha la carn de galina a los que sèm de son canton. E son tanben una brava leiçon de vida, tant mai que uèi anam al brutle vèrs unmond de farlabica. Escotar La Sauze nos ajuda a demorar umans.
La partença de La Sauze es una granda pèrda. Per veire se, coma cantava Trenet, sas cançons capitan de viure “longtemps longtemps après que le(s) poète(s) a (ont) disparu(s)…”