Conte: Al país del mond aürós, mas !? (1)

Un còp èra dins un país imaginari… Non, anam pas començar aital, es tròp classic !!!

e puèi lo país, es pas imaginari ! Se sona « Sòmastruc » (aquò’s un escais-nom per lo conte, mas es un país vertadièr) e lo mond, las Sòmastrucas e los Sòmastrucs.

Tot lo mond viviá en perfiècha armonia, èran aüroses !

Sovent, quitament, passavan d’oras a gaitar lo cèl, a s’interrogar, a somiar.

Èra pas i a de sègles mas i a solament qualques desenats d’annadas. Òc, coneissián la libertat, lo progrès, mas teissián tanben de ligams entre vesins, amics, es vertat vivián plan dins aquel país.

De còps de bregas esclatavan, mas èran plan cortetas, perque i aviá totjorn qualqu’un per lor far levar lo cap per contemplar l’infinit del cèl e somiar, somiar d’un mond lo mai bèl…

Òc, aquela faiçon de viure, de se respectar, de prene lo temps de somiar durariá de milièrs d’annadas, enfin es çò que pensavan los « Sòmastrucs… »

Las descobèrtas scientificas, medicalas e autras avián melhorat la vida de nombrosas personas e èra plan atal,.

 Quicòm  aviá cambiat.

Mas l’Istòria es crudèla ! Es aquí per nos dire que lo bonaür  se decrèta pas ! L’Òme es gelós de son vesin, lo poder, lo poder es lo « motor » , e totòm lo vòl !

Tot aquò èra plan, mas dempuèi qualques annadas, se passava de  causas estranhas, quicòm que trucava dins la vida dels «Sòmastrucs ».

Lo cèl veniá pas pus lor preocupacion primièra. Perqué ?

Es un esplech novèl  que faguèt son aparicion e tal una epidèmia s’espandiguèt lèu-lèu dins lo pais de Sòmastruc!

(seguida la setmana venenta)

E tenètz vos fièrs !