Lo Con. Con.

Diga ! Francament, levat d’èsser ninòi, ninòi ;  d’èsser sortit de Niana dau costat de la mameta e de Bosigas per lo paire ;  d’èsser un pèc de Menerbas ont n’i maites que de brins d’èrbas ; d’èsser fava de Montfavet que son asili de fadat faguèt sa renomada internacionala  o tòca-la -bomba arribat d’Agde a Seta per la plaja ; qual podiá creire que lo Conselh Constitucionau anava remandar e invalidar la refòrma de las retiradas ?

Coma volètz qu’aqueles 9 vièlhs -savis autoproclamats e cooptats per los sieus- aqueles 9 mametas e papetas qu’an passat los setanta en mejana ; que fan venir d’Egipta per faire lo desen òme e téner sesilha a sos costats son amic Ramsès-lo-segond, novèl membre de drech ; coma volètz qu’un papetum que tòca 15000€/mes per dire de òc de temps en quora a un govèrn compausat per sa mitat de ministres milionaris ; coma volètz doncas que sàpian çò que vivon lo paure mond e que se fagan de laguis per eles. Se’n chauta d’aquò coma lo sorelh se’n chauta de la pluòja.

Nautres, aparaires de las lengas regionalas los avián ja vists a la manòbra au moment de la lei Mollac…

Vòls que te diga ? Au lum de l’actualitat, i a pas trenta solucions los cau desquilhar e amb eles totas aquelas anomalias republicanas, lo 49.3 primièr. Se que non a de qué servisson los deputats ? E los préner a sas quítias trapèlas : la vòlon la retirada a seissanta quatre ans, e ben an que de se la préner ribon-ribaina, vòlgan o non vòlgan. Fasèm antau, i aurà un fum de plaças e de las bonas amontdaut, au senat, a l’assemblada nacionala e dins los conselhs regionaus, e i poirem saique metre un pauc mai de femnas… E aquò farà pas de mal.

Enfin, es que ne dise, ieu !

La guinhada de l’IEO34. E, rau !