Immigracion e trabalh son dins l’actualitat. Son de questions au fons ligadas e tant paradòxala l’una coma l’autra. Pel trabalh aguèrem l’afar espectaclós dau jubilat e ara, amb l’estiu, la dificultat de trapar de personau. L’immigracion ela es venguda un « produch d’apèl » politic. Semblariá que sa fin solucionariá tot.

Podèm rementar qu’es d’actualitat dempuèi millenaris e au mai luènh que la conoissença remonte dins l’istòria umana. Mai los saberuts dison que seriam totes venguts d’Africa ! Costat trabalh podèm comprene que siá complicat de trapar volontaris per d’emplecs rufes, mal pagats e amb d’oraris descabestrats. Mas i a un domeni que s’i compren pas la manca de personau, es lo de la medecina. Cadun o vei plan. Cossí se fa que manquessiam tant de mètges ? Es un trabalh prestigiós, fòrça plan monedat que i a de millierats de joves intelligents que s’i marcan volontaris. Pasmens ara desfautan pertot e lo mètge es vengut rar. Es un prodigi, quicòm que degun auriá pensat possible : capitar de faire de desèrts medicaus ! Una cagadassa de 40 ans de govèrns. Es au nivèl de l’art pur e s’ameritariá una plaça bèla au Panteon Mondiau de la Cagadas d’Estat. Per ara urosament qu’avèm de mètges estrangièrs de mai en mai nombroses. Atau es, sens aqueles immigrats seriam pas sonhats.

La traduction de cette chronique sur Midilibre.fr