Dins l’edicion d’aqueste dimenge, publicam una nòva sus la peticion aviada per Philippe de Villiers contra l’immigracion, que revendica mai d’un milion de signaturas en qualques jorns. Mai qu’una mobilizacion autentica, aquò illustra lo biais que l’emplega l’extrèma drecha per instrumentalizar la paur e semenar l’asirança.
La chifra avançada en realitat se pòt pas brica verificar: lo sit de la peticion contraròtla pas las identitats, çò que daissa lo camp liure a tota mena de manipòlas. Totun, lo discors mediatic se’n servís coma s’aquò foguèsse una realitat incontestabla. La fòrça del simbòl remplaça la rigor dels faches, e la paur s’installa dins lo debat public.
En parallèl, l’Ifop mòstra que de tres parts musulmans de l’estat francés doas patisson lo racisme, e que la mitat an paur d’una agression en rason de lor religion. Aquò confirma que los racontes alarmistas sus l’immigracion e l’islam contribuisson a banalizar la suspicion e l’ostilitat, amb de consequéncias concretas dins la vida de milions de ciutadans. L’istòria d’Occitània nos ensenha ben las dimensions que pòt prene la persecucion d’un collectiu minoritari en foncion de sa religion.
Las migracions son pas un fenomèn actual. En Occitània, son elas que, dempuèi la nuèch dels tempses an configurada una civilizacion marcada per l’escambi, l’acuèlh e la diversitat culturala. Es solament amb l’imposicion del monolingüisme e de l’uniformitat parisenca que s’ensagèt d’alienar tot un pòble amb una lenga unica que mesprèsa las lengas autras que la de París.
Per metre en valor l’occitan e li tornar sa dignitat, es indispensable de nos batre pel drech a la diferéncia e metre en valor la diversitat. Es solament dins un encastre plurilingüe e pluralista que lo pòble occitan recobrarà sa lenga e son identitat, coma ponch comun d’identitats multiplas. Tot comptat e rebatut, nòstras valors de convivéncia e de paratge son contràrias a tota subordinacion lingüistica e culturala. Lo combat antiracista e lo combat occitanista an d’anar amassa, dins una meteissa volontat de refusar la paur e de bastir una societat de justícia e de dignitat per totòm.
Denonciem aqueles mecanismes pervèrses coma la peticion dels seguidors de Philippe de Villiers contra l’immigracion, non pas per minimizar los debats necessaris sus las politicas migratòrias, mas per refusar que sián confiscats per la logica del vam emotiu e de la paur instrumentalizada. Pr’amor que una societat umana e umanista pòt pas prosperar sus l’alimentacion de l’asirança, mas solament sul respècte dels faches, dels dreches e de la dignitat de cadun. Aquò fa tanben part del combat occitanista.
0 commentaires