108 – Fan de brug !

Diga ! Es lo tarabastèri menat per las tronçonadoiras que despertèt l’autre ièr los setòris de la sièsta. Figuratz-vos que per los « besonhs dau rodatge » de la seria televisada Deman nos aparten, -la scèna se debanava en ivèrn- TF1, mercé son eco-labèl, faguèt tombar lo brancum e plumar las fuòlhas de las platanas de la cort d’un ancian collègi de Seta aquí en plena saba en debuta d’estiu. Quand lo tipe dau sèti plegant diguèt « Copatz », copèron tot, a de bon e nòstres paures setòris faràn sa petanca a la raja dau sorelh… E qual demest vautres a pas jamai patit e romegat en causa lo talha-prat o la desbartassadoira dau vesin qu’en mai d’empachar abelhas e parpalhons de butinejar a sadolada, te ven ficar en caire tot lo sant clame de l’estiu amb lo vonvonament de sos motors termics, en mai d’aquò cada dos jorns qu’aquel piòt escampa d’aiga cada ser per faire butar la pelena ? E sovent, es lo meteis vesin, vengut de sabe pas onte, que voldriá que se calèsse a de bon gals e cigalas o que te crompèsses un tractor electric per lo despertar pas quand partisses a las aubetas per sulfatar o sofrar ta vinhòta.

Sens parlar aquí de las petarelas zonzonejairas que nos empoisonan l’estiu. Escotèrs de mar que fan l’anar-e-tornar sus ton orizont de bronzaire quand siás a te rastumar lo tafanari en t’adonant au bronza-cuol ; quads que destrusisson sendarèls e flòra de las garrigas o las mòtos que se la jògan « Gira Pau Ricard » quand traversan lo vilatge a 3 oras de la nuòch.

Vòls que te diga ?  Qué far ? Enebir tot aquò dins la mesura que lo mond se la jògan perso. ?  Los motoristas essent los mai grands donaires d’organs per los espitaus, li devèm benlèu perdonar la geina ocasionada mas per los autres ges de pietat. Que venga patz, que venga guèrra, semene ieu dins la garriga clavèls ponchuts…

Enfin, es çò que fau, ieu…

La guinhada de l’IEO34. E, rau !