La Guinhada es sus ràdio Lengadòc. En picant sus l’image i tombaretz. 

 

Diga ! Mon paure Jorget, faguères plan de partir passar ta mòrt en vacanças, e se me’n creses, demòra z’i.

« Amagatz aquela popa que saupriái pas veire ! » Uòi, la Margòt a pus solament lo drech de donar la go-gota a son pichòt davant la galariá,  e, volguèsse alachar un caton, de qué dirián pas los aparaires de la condicion animala, o gause pas imaginar… Son los meteisses que lèu-lèu faràn enebir la caça, emai la caça als papilhons ; adieu atanben l’embucatge de la guita a la Joana, dau fetge gras ne gardarem longtemps lo sovenir..

De qué tròn, i a pas res pus per fargar cançons ! Desmarguèrem lo clima, faguèron fortuna los vendeires de paratròns, las polidas venon pas pus picar a nòstras pòrtas quand peta l’auratge e la paura Elena partiguèt trabalhar a la vilassa, i troquèt sos esclòps enfangats per de Louboutin. Lo mond se’n baton sempre mai de morir pus naut que son cuol e los carris das mòrts rotlan per Ròc Eclerc, de tot biais lo paure Martin se faguèt encendrar que n’aviá son confle d’englifozar la tèrra das autres, dau pè de l’auba a la nuòch.

Digús pus tanpauc per signar amassa en bas lo pergamin o per se sonar Fernanda o Felicia. Alara per verguejar prenèm potingas…

Vòls que te diga ? Fariás uòi un pornografe plan cortés mas tot es pas fotut d’a fons pasmens. Me daissère dire que se pensan seriosament a la reintroduccion dau gorilla dins Pirenèus. Lo gorilla essent coma eles vegetarian, ges de problèma per lo fedam e saique mancarà pas de pastoreletas vilandresas, pagadas per Euròpa, per jogar a las moninas !

Lo temps vai e ven e vira, e fin finala, serà aquò mon codicil, siás tus lo mai aparisenquit das setòris que tenes ara la melhora reputacion de la vila. E amb ma croniqueta, ieu siái ben colhon ma maire, amb ma croniqueta ieu siái ben colhon…

Enfin es çò que ne dise…

La guinhada de l’IEO34. E, rau ! (pareguda dins lo Diari N°63)