La commemoracion  del 780n anniversari de la tragèdia de Montsegur, que se tendrà lo 16 de març venent, ofrís una oportunitat unica de perpensar sus l’unitat de l’occitanisme e començar de trabalhar devèrs un movement transversal qu’amasse totes aqueles que partejam l’idèa de voler viure e decidir al país e d’i viure en lenga occitana.

Ongan, lo 16 de març serà dissabte. Coma es un jorn comòde, nos costarà mens de nos i amassar. A mai tanben es una oportunitat d’atraire un nombre mai grand de personas. S’i sèm mai nombrós,  se començariá de rebastir l’unitat de l’occitanisme, en tot pensar a la tòca d’un movement transversal que, delà las tendéncias politicas de cadun, reünisca totes los que volèm la preservacion de las lenga, cultura e identitat occitanas de Medoc a las Valadas dal Quiè e de la Val d’Aran al Boscatge Borbonés. Es crucial de superar las divisions intèrnas aparegudas dempuèi la crisi de l’occitanisme de l’acabada dels ans 1970 fins a la fractura que la causèt la reforma de las regions administrativas francesas en 2014. Aquelas diferéncias an sonque afeblit lo movement. Es ora de restablir la coesion e la solidaritat per garentir un avenidor mai fòrt a l’occitanisme.

Es verai que la tragèdia 16 de març de 1244 a Montsegur concernís pas tot lo territòri occitan, mas cresèm que si que representa tot lo pòble, coma tanben lo representan los barbets, los crocants, los valdeses, los girondins, los vinhairons lengadocians e totas aquelas e totes aqueles que se son batudas e batuts per la libertat e la justícia al país.