Caçairolada

Diga ! Figuratz vos que l’autre dijòus, dins la vesprada, ère, en bon  ciutadan e segon las directivas governamentalas a faire durcir d’uòus dins « un dispositiu tindaire portatiu ». M’aime plan ieu, quand monte recurar los olivièrs -qu’es lo moment de los passar- de dinnar sus la bauca d’una ensaladeta de pomas de tèrras- uòus durs amb un floquet d’òli, de vinagre e un pecic de sal. Doncas mos uòus començavan de préner lo bolh, l’aiga deviá saique aténher los 49,3 grases dins lo dispositiu tindaire portatiu, quand un rambalh, un çaganh de totes los diables me tirèt l’aurelha. Me metère en fenèstra. Figuratz-vos que sus lo pont de Puòg Abon i aviá tot un cortègi de gendarmalha, amb de motards encascotats, de viralums d’en pertot. Puòi t’arribèt una veiturassa negrassa longassa que rebalava dins son eissèrva tot un caçairolum coma per un maridatge. Èra lo Macron que davalava de Gange per los camins traversièrs per defugir lo calivari donat en son onor per lo grand orquèstre filarmonic ganjòl amb coma cap caçairolejaire l’amic Pèiròt.

Vòls que te diga ? D’aquesta passa, per caçairolejar, caçairolejam. E podèm pas que saludar un president que tant fa per tornar aviar una industria en dificultat. Ja, s’aviás pas una batariá de caçairòlas au cuol, t’èras impossible de dintrar dins son govèrn. Las consignas èran claras, tanplan me daissère dire que d’unes de sos ministres ie volguèron far passar quauques collaboratrises de mai a la caçairòla, tant talament qu’un demest eles qu’èra pas empachat d’aqueste costat ne partiguèt pasmens per la coeta quand, atrapat, sentiguèt lo rabinat…

E ara, ai paur qu’anèsson quèrre un especialista mondial e fòra categoria de las caçòlas, pinhatas, caçairolassas e autras topinas made in París ; se ditz que lo Balkaní poiriá préner lèu la plaça de Babeta coma primièr ministre de la maissanta menestra Renadiva. E anatz veire que lo mond ne faràn tot un platàs…

Enfin, es que ne dise, ieu !

La guinhada de l’IEO34. E, rau !