La bona novèla

Quand siás occitanista, arriba un còp o l’autre (e pas pro sovent) de se trapar en preséncia d’una bona novèla. Aquò advenguèt a punta d’alba aqueste dimenge passat 19 de novembre quand, dins l’editorial de l’edicion quotidiana del Jornalet, lo Ferriòl Macip anoncièt que la publicacion marcariá pas de pausa e contunhariá atal (e diferentament) d’un jorn l’autre en 2024 (e al-delà, de segur!)

Me trapavi malcorat e me vesiái ja redusit al caumatge escrivalhièr : pas de comentari de rugbí de 13 de fornir per l’edicion del dimars, pas de cronica setmanièra de clavar pel Papieròt del dijòus (ja que La Semaine du Minervois pleguèt a la tardor de 2022 !)

Se Lo Jornalet contunha, reven a caduna e cadun de li balhar mai de contengut e mai de vam. Se demnada pas a totes de venir jornalistas permanents, mas pel mens utilizaires e difuseires dins la lenga suls tèmas qu’avètz (ne soi segur) de compartir.

Ai ja dit que me trapavi un pauc solitari amb ma rubrica esportiva. Enfins, auriam plan de qué faire una edicion occitana de L’Esquipa que parlariá dels espòrts internacionals practicats pels occitans e en Occitania (rugbí, fòbal, desquet, and, ciclisme, atletisme, velas,…), mas tanben de las activitats especificas : ajustas, bala de tambornet, corsas (landesas o camarguesas), quilhas… Avèm benlèu pas tot a seguir mas faire punts, retraits dels competitors, presentacion de las sasons, bilanç, reportatges… Apassionats d’espòrts e d’occitan, vos cal mesclar las doas passions !

Al plan de l’informacion generala, avèm besonh de novèlas sus tot e de tota Occitania : aquela circulacion territoriala de las informacions permetrà de combatre la reduccion de las questions occitanas a la Region que n’a pres (raubat?) lo nom !

Monde dels parçans que se dison doblidats, en plaça de plorinejar en cò vòstre contra la Tèrra entièra, jogatz la carta de la preséncia e prenètz la pluma (amai se la pluma a la fòrma de tòcas d’ordenador) per informar de çò que se passa socialament, politicament, culturalament, ecologicament sus vòstre bocin del territòri occitan.

Avèm besonh d’un seguit e d’un comentari sus las parucions occitanas (que siague libres o disques o audiovisual) aquí tanben, i a plaça per rubricas regulièras.

Que lo Vicent Marqués contunhe de mandar recèptas : a de qué noirir la rubrica (e las populacions) amb lo contengut de son Istòria de la cosina occitana.

Lo tot en gardant l’uèlh obèrt (los dos uèlhs s’es possible ; se d’unes-as lor i agrada mai de faire a l’aurelha, pas de problèma…) sus las actualitats europencas e mondialas en botant en abans las lutas, las avançadas o los problèmas dels pòbles e de las lengas del monde.

Sul camin del jornal vertadièr, demòrarián d’emplenar las paginas de pichonas anóncias que lo trabalh que se menèt un temps sus las ofèrtas d’emplec s’es escantit. Bon, i auriá agut las anóncias amorosas a l’Edat mejana, sabi pas s’aquò auriá butat los trobadors e las trobairises a prene la pluma mai longament que lo format cortet !

La formula del quotidian, amb contenguts regulièrs e plan escrits, serà una mena de contra-poison esclairat al deluvi de las informacions vertadièras e sovent falsas dels rasals a-socials.

En un mot, lo Jornalet es un aplech per jogar collectiu (en plaça de se clavar dins son associacion o sa capèla) e de jogar occitan ! Longa vida al Jornalet ! A vòstras plumas…

Morala : que lo Jornalet pòrte nòtre monde dins un esperit d’umanitat e de liberacion de la paraula !

Jornalièr Roch