L’Escòla es dins l’actualitat amb la publicacion das novèlas avaloracions internacionalas. Es amb aquò que los franceses descobriguèron que los autres paises an d’escòlas, si, si, e que son plan melhoras que las nòstras. Espanta totala per un país que, dempuèi mai d’un sègle, se pensava coma la cima de l’Educacion. A los cacaracàs glorióses per l’escòla publica coma innovacion sensacionala dau País das Lums !

Amai la celebracion dau grand Jules Ferry, colonialista acarnassit e supremacista ufanós que lo pòble de Paris li avián balhat per chafre « Ferrifamina ». Ailàs l’enquèsta internacionala mòstra encara que sèm totjorn dins lo fons de la classa e gaire glorioses : 16en dels 19 paises de l’UE qu’i participan e 23en dels 37 avalorats.
Au nivèl de Malte e de la Serbia, i a pas de que trompetar. Mas çò qu’es pauc conegut nimai publicitat es qu’au fons de la classa i sèm dempuèi la debuta de l’escolarizacion. Aquò foguèt de longa amagat pels cacaracàs de la França-Empèri. Atau, se l’escolaritat venguèt obligatòria en çò nòstre en 1882, se faguèt tre 1717 en Prussa siá 165 ans abans ! Puèi venguèt en 1774
en Austria, en 1834 per Grècia, en 1837 pel Danemarc, e amai un quart de sègle abans nautres, tre 1857, en Espanha. Vaquí una tièra incompleta que sembla ja un classament dePISA.

La traduction de cette chronique sur Midilibre.fr