Lo Cranc de Massilhan s'es tirat de sa sorra e desrambolhat de sas algas per celebrar sa Setmana, la quatorzena que fan a riba de Taur. E sas Cranquetas n'èran aürosas que non sabi de se tornar trapar après la passa d'embarrament et de gèstes baranhas. L'inauguracion se faguèt al Teatre en...
Joan Glaudi Carrièira revirada Albèrt Arnaud Aquò's la montanha que me vegèt nàisser, e puèi créisser, que m'aparèt, que m'embelinèt, e que fin finala m'a vencut. Vertat que ne soi lo filh. Sens cap de dobte. Tot bèl just detràs l'ostal qu'i nasquèri – e que lo...
De Françoise Sagan: La Fourmi ayant stockéTout l'hiver, Se trouva fort encombrée Quand le soleil fut venu. Qui lui prendrait ces morceaux De mouches ou de vermisseaux? Elle tenta de démarcher Chez la Cigale sa voisine, La poussant de s'acheter Quelque grain pour...
Carnaval es arribat... Aital se cantava per carrièras qu'èra la fèsta per totes, mai que mai pels enfants que corrissián dins la molonada en cèrca de coquinariás de faire. Carnaval es arribat... Tot èra permés. Los emmascats fasián de moninadas al mond, los...
Mèfi de çò qu'anatz legir se francimandejatz : aqueste bois es pas de fusta o de lenha, nimai de boés coma disèm aicí. Es pas tanpauc d'aqueles boissons sempre verdes qu'enairan dins la garriga, a la raja dau solelh estivenc, sa flaira poderosa,...
I aguèt la lenga d'òc e la lenga d'òil – que segon d'unes saberuts cal dire d'ò-il -, doas sòrres de la familha bèla de las lengas latinas. Se dítz qu'es Dante, lo poèta italian, qu'aital las batejèt. Doas sòrres, òc ben, mas la segonda se...
Segonda partida dau conte de l'Albèrt. Ne traparetz la debuta a l'article en dejós. Pichon Nanet aviá una tissa : escampava. Escampava tot çò que li passava per las mans, de sempre aviá escampat. De nenet las tetinas e las...
Pichon Nanet èra lo caganís d'una familha de cinc. Cinc dròlles que se semblavan, totes cinc linges, l'anar sople, escarrabilhats que lo mond se'n meravilhavan. Biaissuts èran, mas cadun de son biais, es aquí que se...