La recenta aparicion de Julian Assange al festenal de Canas, que portava una camiseta amb los noms de 4986 enfants palestinians de mens de cinc ans tuats en Gaza dempuèi 2023, representa mai qu’un gèst simbolic.
Raportèrem amb tristor dimècres lo trespàs de Pepe Mujica, èx-president d’Uruguai. Èra a mand de complir 90 ans.
L’occitanisme sap plan que totas las accions comptan, e que cap d’esfòrç es tròp petit. Cada iniciativa, cada gèst, cada moment ont l’occitan se farga una plaça dins l’espaci public es un pas de mai cap a sa dignitat
Dijòus passat, dins Jornalet, raportàvem un episòdi lamentable e a l’encòp inspirador: l’exclusion injustificada de l’associacion Nissa Pantai[1] de la tradicionala fèsta dei Mai de Cimier.
Lo departament de Losera (Aubrac, los causes Mejan e de Sauvatèrra, Marjarida e Cevenas gavaudanesa e lengadociana), amb sos pauc mai de 76 000 estatjants, es uèi lo mens poblat de l’estat francés
Uèi es Dimenge de Resurreccion. Delà lo sens religiós crestian, aqueste jorn nos parla de renaissença, de retorn de la lutz après l’ombra, de la vida que torna florir, del laurièr que torna verdejar…
Lo libre Confessions of an Economic Hit Man de John Perkins, publicat en 2004, es totjorn una lectura reveladoira dos decennis apuèi.
La condemnacion de Marine Le Pen e d’autres dirigents del Recampament Nacional (RN) marca un ponch d’inflexion dins la scèna política francesa e mai internacionala. Nos auriá agradat mai, cèrtas, que foguèsson los electors amb lors vòtes qu’arrestèsson las aspiracions presidencialas de Le Pen.
Aqueste 31 de març, Jornalet festeja sa tretzena annada d’existéncia. Aquò es quicòm per un mèdia numeric en occitan, una lenga qu’es tròp sovent exclusa e mespresada dins l’espaci public e mediatic.
L’Institut d’Estudis Occitans (IEO) es una entitat fondamentala per la lenga e la cultura occitana. Dempuèi sa creacion fa 80 ans, es un pilar de la difusion e la normalizacion de l’occitan, amb un prètzfach infatigable qu’a superats fòrça obstacles long de son istòria.