Una novèla de Luigi Pirandello tirada de Novelle per un anno, revirada en lenga nòstra per lo Miquèl PedussaudFoguèt un ser, un dimenge, tornava d’una longa passejada. Tullio Buti aviá logat aquela cambra dempuèi dos meses a quicòm pròche. Las logairas, Madama Nini, una brava pichona vièlha a la...
Atau com la tortora, Marilis Orionaa / Guitare : Olivier Kléber-Lavigne Extrait du film Cantaires La destinada, Marilis Orionaa, chant Olivier Kléber-Lavigne, guitare
Joan Marc Vilanòva. Seguida de Tres, dos, un e rau ! IEO Edicions, 2006 (Ne traparetz, la debuta als articles en dejós)D’Artanhan -=oOc=-Coma los dissabtes passats, e los dissabtes venents, al mitan de la nuòch, las parets de Ceban vejèron passar quatre ombras trantalhejantas. Èran...
Revirada occitana dau Miquèl Pedussaud(seguida e fin. La debuta es a l'article en dejós.) Aquí, lo temps de magistrat acabat, abans de tornar a Bolonha, faguèt aprestar una taulejada per una molonada de gentilòmes de la vila, entre losquals Niccoluccio Caccianimico. Quora tornèt, se trobèt al...
Cal pas mesclar los Grands Cavalièrs o Cavalièrs de la freg e los Sants de glaça... Los primièrs, los Grands Cavalièrs correspondon a la passa que va del 25 d’abriu al 6 de mai. Los segonds, los Sants de glaça son festejats tre lo 11 de mai. D’unes se son d’a fons esvalits del calendièr d’ara, mas...
Joan Marc Vilanòva. Seguida de Tres, dos, un e rau ! IEO Edicions, 2006 (Ne traparetz, la debuta als articles en dejós) Trabolas -=oOc=- Entamenèt sos racontes... en contant sa vida. Aquò se passèt al bon de la nuòch, l’estiu de la calorassa. La tèrra fasiá tantarra. La sòm fugissiá los...
Revirada occitana dau Miquèl PedussaudI aviá a Bolonha, requista ciutat de Lombardia, un chivalièr fòrça estimat per son meriti e son linhatge que se sonava Sénher Gentile Carisendi. Tot jove s’enamorèt d’una genta dama que li disián Dòna Catalina, femna de Niccoluccio Caccianimico. Coma èra mal...
Revirada d'una novèla de Blasco Ibañez per lo Miquèl Pedussaud(seguida e fin. La debuta es a l'article en dejós) Rafael mancava pas de coratge. Pensava a Juan Portela, a Francisco Esteban, lo Brave, a totes aqueles valents, que lors espleits cantats dins las romanças l’avián totjorn...
Revirada d'una novèla de Blasco Ibañez per lo Miquèl Pedussaud Rafael èra dins l’estreta cèla dempuèi quatorze meses. Son mond aquò èra las quatre parets, blancas coma d’ossaments, aquelas tristas parets que ne sabiá de còr las fendasclas. Son solelh a el, aquò èra la nauta lucana que sos barrèus...