Viatjar au Mexic es un ensenhament bèl. Dins aquel país gigantàs que caupriá quatre còp lo nòstre, la riquesa, l’abonde dau patrimòni arquitecturau e de civilizacion espanta. Es una colleccion de culturas amb las variantas daus Mayas, Olmècs, Tòltècs, Sapotècs, Mexicas o Aztècas, tièra plan incomplèta. Es alencòp un vertigi e un afart de meravilhas e meditacions. E son encara vivas. Atau lo manjar de la populacion es sempre uèi lo d’aqueles pòbles e l’influéncia espanhòla per aquò gaireben nulla.

Los imaginaris originaus son encara presents e aquò se vei au biais qu’an de tòrcer la religion catolica. Atau culturas, mitologias e imaginaris son dau país, fargats pels pòbles d’aquelas encontradas. La comparason amb çò que trapam ençò nòstre fa chifrar. Avèm ges de mitologia originala. Per aquò, occitans, fanceses o castelhans sèm parièrament desprovesits. Nòstra mitologia es grèga. Urosament foguèron bravament imginatius. Las mitologias son de tresaurs e de granièrs d’imaginari. Son pas d’anticalhas, pròva bèla la grèga es una referéncia permanenta per las arts, la psicanalisi e la vida sociala. Solas excepcions : los bascols e un pauc los bretons. Aquò perque gardèron lor lenga originala, la d’abans lo latin daus romans e de la cristianizacion. La nòstra protèsi d’imaginari es grèga.