Sembla que lo dròlle siá vengut de tròp. Ja fa temps que los vesèm plan mens. Jògan pas pus per carrièra que las veituras i senhorejan e son portats a l’escòla. Mas ara l’afar pren un biais e un ample novèls. Lo « Ges d’Enfant » es uèi plancardat e revindicat, gaireben coma una novèla modernitat. Albèrgas e residéncias publican a l’aise « Tranquilitat segura, aicí ges de caps blondins o brunets ».

Èsser tranquille sembla l’imperatiu generau. Diretz qu’es normau per una societat que s’empapeta. Lo novèl es que concernís tanben los joves. Ara de maridatges son anonciats « Sens Enfants ». Aquò fa chifrar : dròlles e nenons mauvenguts per far familha ! Piscinas, servicis, transpòrts, restaurants son « Adulte Only » estent que pels franceses la modernitat se pòt dire pas que dins aquesta lenga que legitima tot. Seriá un progrès e mot magic, un mercat, benediccion gaireben divenca. Lo Mercat, Zeus d’ara, fa marchar lo mond de sa man invisibla coma lo Dieu crestian o fasiá amb sa Gràcia. Lo pichon gèina lo consum e fòrça de quitar de pensar a se. « Calma e serenitat luènh daus cridals e picanhadas ». De segur un peque es una pila de vida que bolèga, tavaneja, fa de bruch, e lo nenon plora per s’exprimir. L’avenidor de la societat es mau vist dins la vida sociala d’ara. Ne sèm qu’a la debuta.

La traduction de cette chronique sur Midilibre.fr