Nòvas literàrias a la tusta-limbusta (1)

Dins aqueles temps de tardor, ont cada autor-a fa córrer la pluma per aver le prèmi Goncort, vaquí quauquas nòtas que poiràn servir a l’edicion d’un Lagarda & Mistral, manual per l’ensenhament de las literaturas occitanas, francesas e internacionalas dins los licèus Calandreta e endacòm mai: 

– Qunes èran los ligams entre Omèr e Penelòpa?

– Socrata aimava plan lo picrat(a).

– En manjant una sietada de ceses, Ciceron inventèt lo carrat de l’ipotenusa.

– Es pas obligatòri de se sonar Alexandre per escriure en alexandrins.

– Omar Kayyam èra un tastavin de primièra.

– Dante escriviá coma un arrancaire de dents.

– Segur que Lluís Llach a legit las òbras de Ramon Llull!

– Bernat de Ventadorn foguèt lo primièr trobador a enregistrar sos cants sus disc.

– Alfrèd, Albèrt o Aquiles o A(…), qual pòt ben èsser lo pichon nom d’En Nonim?

– Val mai Francés Villon que Francés Fillon.

– Rutebeuf, la fòrça d’un taure!

– Al Clapàs, Rabelais crosèt Gargantuà, Gargamèla e Pantagruèl: fasiá 4 per jogar a la belòta e s’estancar dins los estanquets!

– Ronsard, totjorn a s’ocupar de sas ròsas!

– E belava, belava, belava, lo du Bellay!

– Sètz segurs que Montaigne jogava al SBUC?

– Sanchò Pançà pensava qu’a sa pança.

– Dòm Esquichòta: uèlhs de chòta.

– A la Dòna Sevinhé, li agradava mai d’escriure letras que d’anar relevar al vinhièr.

– Molièra bisquèt e visquèt a Pesenàs.

– Cornelha aviá una votz de gralha (d’autres dison: de graile???!)

– Se pòt pas dire que lo Racine age escrit pèças enrasigadas.

– Me parlètz pas de Voltaire: tot çò que finís per -aire…

– Lo Joan-Jaume Rousseau es un rèire-pepin de la Sandrina Rousseau.

– Qué lusissiá lo castèl de Chateaubriand!

– Lo capitani Fracassa, res non lo tracassa!

– Maupassant se diguèt qu’èra temps d’arrestar.

– George Sand, totjorn sandaletas e espardenhas!

– Lamartina escriguèt plan de libres autobiografics : Lamartina a l’escòla, Lamartina als camps, Lamartina a la mar,…

– Alfrèd de Vigny, mèstre en vinificacion

– L’Alexandre Dumas esitèt entre vendre 3 mosquetaris al prètz de 4 o soldar 4 mosquetaris al prètz de 3.

– Lo comte de Monte-Cristo menèt una vida dantesca.

– La comtessa de Segur aimava pas los penjals: autrament, se seriá sonada comtessa de Montsegur.

– La comtessa de Segur presava las cuèissas de rana, mas devenguèt pas Catarina Segurana.

– Victòr Hugo ganhèt plan de moneda mercé a l’escritura de Les Misérables.

– Demandèron pas al Victòr Hugò de tornar faire la carpenta de Nòstra-Dòna de París.

– Rimbaud refusèt d’avoar: « Es pas ieu que raubèri l’irange del mercand sul mercat d’Aurenja! »

– De Baudelaire: «Soi un Rimbaud warrior!»

– «Cresi que se’n crei, l’autre amont !»

– Balzac escriguèt tantes libres, mas numerotèt cadun Balzac 00.01

– Juli Vallès èra balès.

– Juli Verne fasiá penequet al pè d’un vèrnhe e somiava d’un torn del monde en 80 jorns, d’un viatge sus la luna o de 20 mila legas jos la mar.

– Alan-Fornièr celebrèt lo rugbí amb son libre Lo Grand Maul.

– Pochquina ganhava totjorn a la quina.

– Tchecòv èra mèstre en confiment de cerièras.

– Per magrir, Zolà se fasiá sesilhas d’assucador o de jacuzzi.

– L’Emili Zolà escriguèt las paraulas de la cançon de Leò Ferré: La the nana.

– L’Emili Zolà presava lo gorgonzolà.

– La Coleta amb son blat en èrba auriá pogut s’apariar amb lo Jaume de la Prada-verda.

Escrivassièr Roch

(de seguir)

N.B: Aquelas frasas an, en principi, cap de rapòrt amb la mendra vertat vertadièra.