Diga ! Per la temporada de vendémias me siái acostumat, fa d’annadas, a me faire pompar lo rasim, a donar ma sang s’aimas mai. Sabètz « uòi ai decidit de sauvar vidas ! » o « se la donas pas tus, non o farà digús ! ». E cada còp que m’alongui sus lo divan de las...
“Quand la padena sentís, vesèm nasejar valentas e valents…” Las responsas: 1/ Dins la cosina occitana trapam mai que mai: de salat de sucrat de tot 2/ Las meravilhas de Bordèu son: un dessèrt de begudas de tòstas 3/ L’aiga bolida sauva: la...
♫. Omenatge a G. BRASSENS. (Seguida). Estròfa n°3 de la Suplica. Quand mon anma aura pres son vòl a l’orisont Vèrs las de Gavròche e de Mimi Pinson, Las dels Titís, de las Grisetas, Que vèrs lo sòl natal mon còrs siá remandat, Dins un « sleeping » del...
