Lo Buòu

Bonjorn
I sèm mai! plòu. Fa pas de mal, mas tròp es tròp. Aquò rai la rièja passa entre las gotas.

Rièja entristesida per ieu qu’ai, amb lo decès de Pau Barsagol, la pèrda d’un amic de mai de quaranta ans , quand, a la fac seguissiam los corses de Robert Lafont ont nos congostiam d’ausir la paraula d’aquel que foguèt per nosautres nòstre paire espiritual occitan.

Soi plan destorbat, las pendulas se’n van de galís e ieu tanben. De tot biais per la rièja las orizontalas son perpendicularas a las verticalas.

Rièja de prima
un pauc de solelh es totjorn lo benvengut entre doas gropadas butadas pel Gregau la rièja se’n chauta del tot

Lo temps vai ven e vira … Las rièjas tanben

Amb aquel marinàs que bufa que bufa coma un caluc, es pas una entrada maritima coma dison a la telé, es una invasion, una submersion que nos arriva del sud.

I sèm mai a las « intradas maritimas » coma dison a Paris. Miladieus! pòdon pas dire Gregau coma tot lo mond?

Es pas tombada luònh mas nos faguèt paur. Se vòtra rièja es blanca coma nèu, vaquí per i semenar de negre.

Las orizontalas an lisat son chopas, secaràn.