Luigi Pirandello (Agrigente 1867 – Roma 1936) es un autor italian, poèta, romancièr. Es subretot conegut per son teatre (Sièis personatges en quista d’autor) mas tanben coma novelista. Son libre Novelle per un anno ten una plaça centrala dins son òbra. Faguèt l’escomesa d’escriure gaireben un conte per cada jorn de l’annada.
Aquelas novèlas dison la realitat de la societat siciliana de son epòca : una societat en buta a de dificultats grandas mas ont l’escriveire fa sovent puntejar un trait umoristic. I trobam una part indirèctament autobiografica amb de racontes inspirats de las malparadas de sa quita vida (foguèt de longa acarat a la malautiá mentala de sa femna e l’entrepresa familiala d’expleitacion de sofre faguèt quincanèla). Mas i a tanben de retraits pastats d’umanitat que tòcan a l’universalitat.
Las descripcions son d’una precision remirabla e l’escritura d’una finesa bèla.
Aquí un ramelet de contes causits qu’ensaja de balhar una idèa d’aquela votz enfachinanta.
Miquèl PEDUSSAUD
Nascut en 1947. Enfança e adolescéncia dins la banlèga tolosana. Breçat per la lenga occitana de la menina pairala fins a 16 ans. Après una vida professionala essencialament a Las Pòstas, retorn a l’occitan al sarrar de la retirada.
Mesa a nivèl amb los corses de l’IEO 31, puèi Ensenhament a distància a l’Universitat de Montpelhièr (master 2 Lengas Literaturas e Civilizacions Estrangièras e Regionalas amb un memòri Edicion critica de la correspondéncia Joan Bodon – Robèrt Lafont depausat al CIRDÒC).
Corses d’italian.
2015 : Premi Josèp Roumanille (Concors “Escriure en lenga d’òc”, publicat dins “L’Almanac Leis Amics de Mesclum” en 2016). Après la publicacion d’un recuèlh en occitan (Brigalhs a las Edicions de l’I.E.O. Lengadòc), l’ocupacion màger ven la traduccion.
En 2020, parucion de Marcovaldo d’Italo Calvino en occitan, edicion Edite-moi!
0 commentaires