Mars que vei arribar la prima es ara dedicat a la poesia e comença per la jornada de la femna. Aquò fa una escasença bèla de remenbrar una escrivana e trobairitz del nòstre Lengadòc. S’agís de Joana Barthès mai coneguda de son nom de pluma Clardeluna (1898-1972). Sa memòria demòra viva en besierés e a Maraussan lo collègi Calandreta pòrta son nom. Foguèt una figura marcanta das letras d’òc dau sègle 20en. Sa poesia nos parla uèi encara amb nèrvi e audàcia.

Pas res a veire amb las flors passidas dau temps vièlh. Los trebolhs de l’èime son sempre actuals e los sièus diches amb drudesa, elegança e passion tindan per nautres. Foguèt la primièra femna Majorala dau Felibrige en 1941 maugrat un masclisme encara ferrotge. Originalitat bèla aviá l’art dau teatre e dau dialòg. La creacion de sa « Nèit d’Estieu » en 1937 amb lo Leon Còrdas foguèt una mena de batèsta d’Hernani d’òc entre ancians e modèrns. Pensatz, una tragèdia menada pels desirs d’una femna qu’es lo personatge màger ! Foguèt represa amb succès per la Rampe TIO amb una mesa en scèna dau Glaudi Alranq, aprèp la granda capitada d’una autra de sas pèças, la comedia burlesca das « Lofas Frejas ». Clardeluna se dediquèt tanben amb passion aus tresaurs de la cultura populara, domeni largament mespresat de son temps. Sempre ausaira !

La traduction de cette chronique sur Midilibre.fr

Fòto Cirdòc