Decòr, Miquèl

Nascut a Bisan de Menerbés en 1949, Miquèl Decòr lai grandiguèt, dins una família obrièra. Sa lenga es la de l’ostau. A Besièrs, siaguèt escolan d’Ives Roqueta que li donèt lo gost e l’enveja de la poesia. A la facultat de las Letras de Montpelhièr, encontrèt l’occitanisme amb Carles Camprós e Robèrt Lafont. Entau aparten a la generacion 68 de la poesia occitana.
Las trempas, las se ganhèt en fasent de professor de francés e d’occitan. Passèt doas annadas au Marròc coma cooperant. Visquèt puòi longtemps en Menerbés abans de se retirar a Sant Joan de Gardonenca.
Jamai renoncièt pas a l’activisme culturau e linguistic, escriguent de lònga. La fin de sa vida, la passèt en endura, luchant contra un/de cancre/s. E pasmens, demorèt duscas dins los darrièrs escriches, un òme de desir, de vida, d’amor(s), de lenga. Se’n anèt en mai de 2021.