Diga ! Sèm dins un mond d’escambarlats. Vos l’acòrde, sèm pas pus davant la causida brosenta de renegar sa fe o de montar sus lo lenhièr, de causir Navarra o ben una messa e París mas fasèm totes lo grand escart
Diga ! Los Enfants de la Bona -entendètz, la Republica, la sociala, la justa, la vertadièira- cars a l’Ives Roqueta e a tant d’autres, se devon revirar dins sa caissa d’aquesta passa.
Diga ! Abans que de vos faire aquela prenguère mas precaucions. Òm sap pas jamai, se cau mesfisar, mai que mai als temps que sèm quand òm se sarra dau monde la vesença. Avèm pro d’emmèrdas coma aquò e es pas lo moment de se faire emmascar o de pèrdre la bola (de cristal).
Diga ! Una « made in China » per se cambiar un pauc dau fargat a l’ostau. Lo mes passat, l’Union africana es estada forçada d’interdire lo comèrci de las pèls d’ases. D’efièch, los chineses son a desasinar l’Africa
Diga ! L’epòca que i sèm es de las curiosas. Non jamai vegèrem tant de barbuts, barbudets e barbudasses se passejar sus nòstres trepadors e per carrièiras
Diga ! La paura ma Tanta Nina totjorn o disiá aquò, pecaidoneta : « coma lo lièch faràs, lo traparàs… »
Diga ! Pòrtan, los camins de vinha, noms polits que nòlon encara uòi a lenga nòstra : camin salinièr, dralha de comba escura, valat d’Amadèu ; noms que se convidan plan sovent a la taula familiala au moment dau sopar
Diga ! La pòrta de la botiga rasclèt lo ponde dins un brug insofrible que pauròta dempuòi que li davalèrem lo ridèu de fèrre dessús es demorada un pauqueton imbecila. Lo solelh, que d’aquela ora tresplombava lo vièlh Besièrs, estirèt l’ombra longinèla que me venguèt potonejar los pès, afairat qu’ère au burèu a negrejar quauque papafard.
Diga ! De mancar pas : « Collècta de sang atipica a la Ciutat internacionala de la lenga francesa de Villers-Côtteret ». (sic)
« Avèm de coronas de flors,
Per las oras de las dolors
Las rivalizar i a pas mècha !
Nòstre assortiment es tant bèl,
Qu’en lo vegent vos baila enveja
De barrar l’uòlh un pauc pus lèu. »