La difusion de las doas primièras tièras de tubes occitanizats foguèt seguida de remarcas sul fait qu’aquelas cançons podián pas èsser conegudas pels mens de 20 ans e que, demai, ne mancava unas (e probablament d’autras).
Lo francés es una lenga rica que permet jòcs de mots, omonimias, charradas, mots crosats o sagelats, mot lo mai long e benlèu anamorfòsis… e ne passi…
Fa unas setmanas, lo cònsol de Marselha participèt al Kouss-kouss festenal e mangèt tot naturalament un coscós.
De pichon o de grand, l’avèm cantada aquela istòria de Joan-Petit que dançava pel rei de França! Un biais de descobrir l’esquèma corporal çò dison las regentas de mairalas! Mai grands, avèm descobèrta la revòlta dels Crocants de Roèrgue…
Vaquí la recòlta d’una vendémia faita entre las tièras de las actualitats d’aqueste mes de setembre
Aquí Sant-Joan que ven de passar, mas quantes fuòcs se son alucats per marcar lo solstici d’estiu?
2nda mièg-temps
Las edicions Héliopoles venon de faire parèisser un libre (en francés) de la bretona Rozenn Milin e del provençal Felip Blanchet: « Langues régionales: idées fausses et vraies questions » (190 paginas).
Primièra mièg-temps
Fa gaire vos explicavi que los noms de luòc son portaires d’istòria e de culturas. Doblidèri de vos dire que son tanben portaires d’imaginari.