La guinhada de l’IEO d’Erau

Los catolics teniam lo mercat de la mòrt amb Totsants -en fach, après la vida vidanta, lo servici après venda dins la mòrt mortanta- en festejant los sants.

Diga ! I aguèsse campairòls per lo país, en plena garriga, aquò se saupriá. E pensatz ben que seriái pas aquí a ne parlar obèrtament a la ràdio o a far l’article sus lo net.

Diga ! « Vestit fa pas monge, ni amulça canonge ! »

Diga ! Lo mond de uòi son un pauc coma los setòris que fan la fèsta amb una rabeta soleta, tot i es escampa per s’enfestolir e far drilhança. La darrièira essent de far una nòça a tot petar per son divòrci

Ecolos a mòrt !   Diga ! Dins los temps que sèm n’i a totjorn una que crèma au lum e que te ven tirar l’uòlh, coma aquela l’autre ièr. Èra un article que parlava de « cremacion a l’aiga ». Avètz ben legit o ausit. En fach dison aquò tanben « aquamacion », quand meton un mòrt a faire saussòla...

Diga ! A la Boissièra, lo vilatjòt d’a costat, i a un pastre, un pastre de cabras dins aqueste país penjalut.

Diga ! Tempèsta dins un veire de pastagàs o quand Marselha aganta la jaunissa !

Diga ! Aquí una autra ! N’ère demorat ieu au dire que se ditz : « Se cau manjar per viure, se vestir per la freg, aürosament que per beure i a pas besonh d’aver set ! ».

Diga ! Per un còp agachem cap au Nòrd. Mèfi vos parle pas de Bedariús o de Sant Ponç, tanpauc de Berck-sus-Mar au diable Vauverd, mas dau Grand Nòrd, la Finlàndia, lo país de las 100 000 illas

Diga ! « Quand lo temps es a l’auratge, coma una banda de salvatges, tot aquò va sulfatar… » E la sansonha conoguda de tornar mai dolentosa que jamai