La guinhada de l’IEO d’Erau

Diga ! A la Boissièra, lo vilatjòt d’a costat, i a un pastre, un pastre de cabras dins aqueste país penjalut.

Diga ! Tempèsta dins un veire de pastagàs o quand Marselha aganta la jaunissa !

Diga ! Aquí una autra ! N’ère demorat ieu au dire que se ditz : « Se cau manjar per viure, se vestir per la freg, aürosament que per beure i a pas besonh d’aver set ! ».

Diga ! Per un còp agachem cap au Nòrd. Mèfi vos parle pas de Bedariús o de Sant Ponç, tanpauc de Berck-sus-Mar au diable Vauverd, mas dau Grand Nòrd, la Finlàndia, lo país de las 100 000 illas

Diga ! « Quand lo temps es a l’auratge, coma una banda de salvatges, tot aquò va sulfatar… » E la sansonha conoguda de tornar mai dolentosa que jamai

Diga ! Aquí una autra… Après las campanas que campenajan l’Angèlus, barlinga barlanga, matin, miègjorn e ser ; los gals ufanoses que tavanejan tre las aubetas, a punta de clar ; …

Diga ! Dels efièches inesperats de la modernitat… Quand faguèron la linha LGV entre Nimes e lo Clapàs, nafradura badanta entre vinhas e estanhs, te bastiguèron una mena de tèrme que s’enerbèt e s’embartassiguèt lèu fach.

Diga ! Fa quauques jorns que lo sang me brutla e que la barba me fuma, en fach dempuòi lo desbarcament marselhés dau flambèu de la vergonha.

Diga ! Lo quite Papa de Roma ven de metre sa pelha a la bugada dins son darrièr sermon, a Venècia, aquesta dimenjada : « Mesfisatz-vos dau subretorisme ! » que diguèt.

Diga ! La mamà quand me faguèt la boca a pas mancat lo trauc e te manjariái un ase sens lo desborrar. Tanben me despopèron amb una coeta de merlussa e me cau téner la carrèla onchada de longa