La guinhada de l’IEO d’Erau

Diga ! Sabe pas se vos sovenètz, quand èrem pichotets, tre qu’ausissiam trinhonar las campanas lo dissabte de tantòst, corrissiam cap a las sortidas dels maridatges que los nòvis sus lo lindal de la glèisa escampavan a ponhadas de dragèias sus los badaires.

Diga ! I a pas res de bon que nos venga dau Nòrd, basta que d’agachar la nòstra Istòria, en tota objectivitat segur.

Diga ! Se trapa dins los archius departamentals d’Erau, un compés vièlh e revièlh de l’evescat de Lodeva, mitat rosigat per la ratuna, qu’un monge d’un còp èra dau nom de Joan Pèire de la Rovièira i consignèt …

Diga ! N’èrem demorat a aqueste analisi de sang que me trapèron lo colesteròl, malautiá terribla, gaireben tan redobtada coma la gota per los que coma ieu se tastan la vida a plena maissa.

Diga ! A dicha de trepar e de córrer los bòsques amb lo chin, tot bèl just a la debuta de l’estiu, me n’arribèt una de las curiosas. Figuratz-vos que me faguère atacar per una bèstia fèrra.

Diga ! Saique l’avètz ausida tant coma ieu, aquela paraula gaireben divenca, que te servisson lo mond tot lo sant clame dels jorns : « Dison ».

Diga ! Dins las vilassas e sas periferias son a metre en plaça de vias de circulacion reservadas als bons ciutadans que siái pas. Aqueles que se pòdon crompar la veitura electrica o que practican lo coveituratge a dos o tres, solets, auràn drech d’i rotlar. Capitèsses pas de cargar una autostopaira crocarèla sus lo camin dau trabalh …

Diga ! La darrièira de l’estiu en Menardia-sus-Òrb : van cercar la mèrda. Aquò, me diretz, es pas novèl mas aqueste còp la vòlon espepissar menimosament e los chins que se passejaràn dedins Besièrs deuràn presentar, en cas de contraròtle, sa carta d’identitat ADN per provar que son pas eles qu’an perdut quicòm dins la gandòla.

Diga ! Es lo tarabastèri menat per las tronçonadoiras que despertèt l’autre ièr los setòris de la sièsta. Figuratz-vos que per los « besonhs dau rodatge » de la seria televisada Deman nos aparten, -la scèna se debanava en ivèrn- TF1, mercé son eco-labèl, faguèt tombar lo brancum e plumar las fuòlhas de las platanas de la cort d’un ancian collègi de Seta aquí en plena saba en debuta d’estiu.