Amb en seguida la cronica costumièiras las infos sus l’iperactivitat occitana de Bobí.
Sèm de mai en mai nombroses : 8 miliards sus Tèrra !
1 miliard en 1800 , 2 miliards en 1900. E quant de mòrts al sègle vinten ? Perqué las guèrras an pas cessat : Ideologias, religions,… vaquí qualques uns dels arguments utilizats per justificar los conflictes.
Frasa ausida mai d’un còp! Justificacion d’una identitat? Qual sap…
Se per curiositat ensajam de trobar lo sens, l’origina d’un nom (etimologia) , es de còps mai dificila que çò que se supausava. En efièch, fòrça noms de familhas an una origina, un manlèu a de lengas mai ancianas: indoeuropèa, latin, grèc, arab, cèlta etc.
Atal comença la cançon de Claudi Martí , «Un país que vòl viure!».
Es una cançon sus Occitània e las dificultats de far viure sa lenga, sa cultura, trabalhar al país…
A la debuta, èra una «sopa» amb de pan e de toma fresca. Aprèp la revolucion, los païsans l’aprèstan dins los abrics d’estiva : los masucs o burons. Al sègle XIX lo pan es remplaçat per las patanas.
«L’istòria oficiala es un pairòl traucat d’onte fugís la vertat!» Provocacion? Qual la diguèt? Pas ieu. Aquò sortiguèt de la boca de l’Ives Roqueta, dins las annadas setanta.
Lo 24 de setembre, lo nòstre jornal, Midi Libre, faguèt una pagina sus la lenga occitana en grand perilh de disparicion.
Òc, i a de trabalh que l’ostal brutla! mas es pas simple de far.
De qué podèm far? Vaquí qualques dralhas…
Quand lo Bòbi vos prepause un conte per los dròlles… Un conte tradicional adaptat onte se trapan los «ingredients» del conte mas tanben, coma dins la faula, una moralitat!
I aviá un còp una galineta roja que cercava dins la cort de la bòria…
Seguida e fin de la legenda sus lo lac Titicacà…
Alavetz, un matin, tre l’alba, los òmes comenceròn a pujar al som de las montanhas, mas a mièg camin, foguèron suspreses pels Apus. Aquestes comprenguèron que los òmes lor avián desobesit e decidiguèron de los anientar.
La cronica de Bobí lo contejaire nos mena uòi plan luònh…
Las vacanças son acabadas per fòrça mond. Banhaires, passejaires al lac del Salagon e tanben al flum Erau ne mancava pas! Amb lo calimàs lo banh èra mai qu’obligatòri!
Fa de temps que los lacs, las ribièras son d’endreches meravilhoses mas tanben luòcs de crèbacòr per l’òme.
Mescladís, de Bobí lo Contejaire. (Robèrt Pastor) Cada dijòus dins Midi Libre, Pays coeur d'Hérault, edicion de Lodèva.Martror, fèsta dels mòrts en Occitania, devenguda (?)Totsants catolica lo 1èr de novembre e fèsta dels mòrts lo 2 . Es en 737 que la lo Papa Gregori III instituèt una fèsta de...