• Defensa dels animals: La ministra canadiana de las Pèscas desira que se desvelòpe la caça de las fòcas. Atal, lo monde se’n poiràn aitant regalar que dels ligombaus. Lor i mancava qu’aquò a aquelas pauras bèstias aprèp la fonta de las glaças en rason del rescalfament climatic.
Lo moviment Me-Too s’espandís. Lo problèma de las relacions femnas-òmes pren d’ample dins los mitans artistics, medicals, policièrs, militars, politics, juridics… Fin finala, dins tota la societat. Aquela situacion nos convida, dins aquesta cronica menada deontologicament per la mesa al jorn de las vertats vertadièras, a tornar considerar d’un uèlh novèl l’istòria occitana. Nòstres estudis de la literatura medievala nos an permés atal de desvelar dos dossièrs que relèvan d’un biais evident de Me-Toomedievals.
Los paures ases, bravas bèstias, son sentits coma bravament piòts (l’òm se sovent qu’En Peire d’Aragon diguèt que Trencavèl se rendriá quand los ases volarián) alara que son animals valents, caparruts e intelligents.
Es pas aisit de demorar zen (amai, valgue mai èsser zen que zinzin) fàcia als pichons problèmas de la vida vidanta coma per las questions fondamentalas sus l’anar del monde.
Visca los esquiròls : Los garrics de l’A-69 seràn pas abatuts (per l’ora). L’accion dels esquiròls establits un quarantenat de jorns dins las brancas, privats sovent de beure e de manjar per las fòrças de policia (probable que caliá pas comptar suls produits farmaceutics Fabre, financièrs de l’autorota, per los sonhar!) a permés de s’apercebre que las mesengas blavas i venián nisar.
• Vaca que ritz : Per se ganhar mercats angleses e vegan, fa ja un an que la Vaca que ritz prepausa un formatge a basa de lait d’amètlas. Cresi que, per un còp, la vaca a trapada una bona rason de rire… (o de plorar?)
La bona novèla es arribada : una relança de l’Estivada se farà jol nom de Nòv’Estivada a Sebazac-Concorés los 26 el -27 de julh venents. Lo collectiu La Gardarem ven de l’anonciar.
Sèm totjorn en cèrca e en recèrca de la vertat vertadièra e vos pòdi dire qu’es pas causa aisida.
E nos vaqui, brave monde, un 29 de febrièr : jornada suplementària d’una annada bissextila e, de mai, un dijòus simplòt entre los dijòus, ont avètz plan dreit a una cronica coma cada setmana.
Probable que plan d’unas e d’uns d’entre vautres passèron aqueste dimars 13 de febrièr coma se res non èra. Çaquelà, èra Dimars-gras.