Autan Negre

Mas-Jacmet, vilòta d’Occitània, sul pèmont de dos braces de la Montanha Negra, autres còps industriala, rica e groanta de vida, a vist pauc a cha pauc sas usinas tampar, laissant plaça a d’arroïnas e d’ermasses industrials. Ça que la s’i es venguda installar una usina quimica. Los estajants la sònan : l’USINA.

Lo patron, pròche dels governaires de la Ciutat, es gaire regardant, aquò es eufemisme, sus sos metòdes de gestion, entre autres trantalhant pas a polluir grèvament la ribièra… E far portar lo capèl a un innocent…

… Arriba çò que d’unes, lengas de pelhas, cassandras, o visionaris, segond lo punt de vista, n’an aguda la premonicion…

Quora roman social, quora roman policièr, Autan Negre poriá èsser una istòria vertadièra..

Cristian Chaumont, nascut en 1937 a Masamet demòra dempuèi mai de vint ans a Narbona. Los aujòls pairals, masametòls, totes davalats de la Montanha Negra, los mairals èran del Lauragués. Totes parlants gaireben pas que l’occitan.
Faguèt sos estudis collègi de Masamet, a la facultat de drech de Tolosa e a l’Escòla Nacionala del Tresaur Public.
Perceptor en Carcin, puèi a Castras e per acabar Tresaurièr de la Comuna de Narbona (amb son Espital, son OPHLM e son CCAS).
Retirada presa a Narbona.

Li devèm tanben:

• L’aus de colèra (IEO Erau, 2021)
• Abelhas & forselons (IEO Lengadòc, 2018)
• Qual se soven de Naipaspro (IEO Lengadòc, 2017)
• Autan Negra (IEO Lengadòc, 2016)
• Recapte Ultim ( IEO Lengadòc, 2015)
• Roges Nivolasses ( IEO-IDECO, 2010)