L’uòlh dau Buòu

Bonjorn, amics lectors de mas cronicas. Vos mercegi plan, e ne profièchi per vos desirar una bona annada, plan granada, e la santat.

Los qu’aguèron la saviesa de metre de costat qualques jorns de congèt, poiràn aprofechar de çò que foguèt batetjat « Trèva dels Confiseires ».

Uòi de matin, tre dobrir la fenèstra, lo cèl me fa un bèl present. Seriá mon anniversari ?

Es lo bon moment per plantar legums, fruchas, flors, que « a la Santa Catarina, tot pren rasiga » nos ditz lo provèrbi.

Estabosit, enfolesit, incredul, inquièt, despoderat…en colèra, mas pas resignat

I a pas totjorn besonh de grands recontors per dire l’essencial d’una idèa, d’un eveniment, d’un sentiment, d’una observacion…

Es pas tan luònh qu’aquò lo temps ont l’arbre de Nadal èra decorat per un irange, unic present pels enfants.

Quane plaser de reçaupre un bèl ramelet de flors !

Lo mot dinosaure a doas rasigas. Deimos : terrible ! e Saure : anglòra.

Aquò se passèt dins lo mercat cobèrt que se troba al còr de mon vilatge, a costat de la glèisa.