L’uòlh dau Buòu

Ela : diga mameta, coma èra l’escòla quand tus èras joineta ?

En mai de tot çò que se passa dins lo mond entièr, mai recentament, se venon apondre d’eveniments terribles en Israël e dins la banda de Gaza.

A l’image de la Securitat Sociala, creada a la sortida de la darrièra guèrra per lo Conselh de la Resisténcia, i a dins l’aire una bèla idèia

Vaquí : ara nos vesèm confrontats a quicòm dont nos seriam plan passats. De qu’es aquò ?

Aürosa iniciativa, aquelas barracas per de libres, que dins vilas e vilatges n’abritan de mai en mai, de libres d’ocasion que lo mond i despausan.

Una vela d’un blanc de luna sus un fons de cèl lachós se pavana luònh sus l’estanh.

N’an de coratge aquelas mametas. Las vesèm de matin alara que lo calimàs comença de plan tapar sus lo clòsc, trotejar amb lo carreton.

Mon car amor,

Ai pas grand causa a te reprochar, e Dieu sap coma as pogut me faire estrementir !

Seriá en colèra la Tèrra de tot çò que li fasèm subir ?
Es verai que quicòm mancava al decòr aquesta passa.

Quin mai bèl simbòl de vida qu’un arbre, dont annada a cha annada, vesèm créisser las brancas coma autant de sos enfants.