Mescladís de Bobí lo contejaire

« Pitiòt, se me copas me talhas, se me brutlas me fumas, se me derrabas m’acabas ! »

Aquela cançon de Jòrdi Mostaki parla d’un mond « perdut ».

Quin èra aquel esplech novèl ?
Dempuèi qualques decennis la sciéncia, las invencions avián fach de passes de gigants : medecina, recèrca scientifica e segur informatica !

Un còp èra dins un país imaginari… Non, anam pas començar aital, es tròp classic !!!
e puèi lo país, es pas imaginari ! Se sona « Sòmastruc »

Anam tornar barrar aquel dorsièr « viticultura » en vos prepausant de documents.
Las istòrias, anecdòtas sus las vendémias, las divèrsas òbras de la vinha mancan pas, n’avètz agut un apercebut las setmanas precedentas.

Fòrça mots, expressions evòcan dirèctament o indirèctament lo mond de la vinha. Aquel vocabulari èra quasi totjorn en occitan fins al mièg del sègle XX dins la nòstra region.

Una istòria sul trabalh de la vinha e las aventuras d’un jove « Soubessòl » qu’ajudava son paire, i a una cinquantena d’annadas al desmagencatge. Èra pas de gaujor de còr mas l’istòria es pro comica e coneisserem lo desnosament la setmana venenta !

La proteccion dels nòstres vins, lor valorizacion se fa sul plan europèu e francés.
Qualques explicacions

Amb lo calimàs, sèm a la recèrca de la frescor : rius o lac ( Salagon)
Nòstra region al climat mediterranèu coneis d’estius torrids accentuats ara pel rescalfament climatic !

Acabem aquelas passejadas dins los nòstres vilatges « Sants » dins de luòcs ont legendas e contes son nombroses.